wd wp Пошук:
    ⬜

    Нацыянальная бібліятэка Сербіі

    Нацыянальная бібліятэка Сербіі (сербск.: Народна библиотека Србије) — найбуйнейшая навуковая бібліятэка краіны, размешчаная ў Бялградзе, у абшчыне Врачар.

    Гісторыя

    Заснаванне бібліятэкі звязана з гістарычнай падзеяй лютага 1832 года, калі Дзімітрые Давідавіч, выдавец першай сербскай газеты, звярнуўся з лістом да князя Мілаша Абрэнавіча. Князь прыслухаўся да гэтай прапановы і ў лістападзе таго ж года князь распарадзіўся адпраўляць абавязковыя асобнікі ў Нацыянальную бібліятэку[3].

    У час Першай сусветнай вайны будынак бібліятэкі і яе зборы пацярпелі ў выніку бамбардзіровак, таму для іх захавання ацалелыя часткі збору былі перавезены з Бялграда ў Ніш і Крагуевац. Пасля заканчэння вайны і паводле Акта аб Нацыянальнай бібліятэцы і Закона аб друку ад 1919 года, бібліятэка стала цэнтральнай дзяржаўнай і атрымала права атрымання абавязковых асобнікаў кніг, што публікаваліся па ўсім каралеўстве Югаславія.

    У красавіку 1941 года, пасля пачатку ўварвання краін «восі» ў Югаславію, у час нямецкіх бамбардзіровак Бялграда будынак бібліятэкі быў цалкам знішчаны разам са зборам кніг у 500 000 асобнікаў, неацэннай калекцыяй з 1424 кірылічных рукапісаў і статутаў, калекцыяй старадаўніх карт і гравюр, якая налічвала 1500 адзінак, калекцыяй з 4000 часопісаў, 1800 газетных загалоўкаў, багатымі і ўнікальнымі архівамі турэцкіх дакументаў і з усімі спісамі і каталогамі.

    Пасля вызвалення Бялграда ў 1944 годзе і змяненні сацыяльных умоў, пачаўся перыяд інтэнсіўнага аднаўлення. У 1973 годзе быў узведзены сучасны будынак бібліятэкі.

    Фонды

    Асноўныя фонды бібліятэкі ўключаюць: кнігі, апублікаваныя пасля 1868 на сербскай і іншых паўднёваславянскіх мовах і кнігі на замежных мовах з 1700 года, сербскія перыядычныя выданні, а таксама перыядычныя выданні на мовах былой Югаславіі і іншых замежных мовах, вялікая калекцыя даведкавай літаратуры: слоўнікі, энцыклапедыі, каталогі ў друкаванай і электроннай форме.

    Спецыяльныя калекцыі змяшчаюць: старажытныя і рэдкія кнігі, надрукаваныя ў XVIII і XIX стагоддзях на паўднёваславянскіх мовах, а таксама рэдкая літаратура на замежных мовах з 1700 года, бібліяфільныя і мініяцюрныя выданні, рукапісы і архіўныя дакументы, карты, ноты і партытуры, фанаграмы, фотадакументы, карціны, гравюры, плакаты і да таго падобнае.

    Калекцыя рукапісаў складаецца з рукапісных кніг XII—XVIII стагоддзяў, пераважна на сербскай мове, невялікай колькасці рукапісных кніг на балгарскай, македонскай і рускай мовах, інкунабул і старадрукаў 1494—1638 гадоў, мікрафільмаў рукапісных кніг на паўднёваславянскіх мовах.

    Зноскі

    1. ↑ https://kobson.nb.rs/kobson/o_konzorcijumu.1.html
    2. ↑ https://www.nb.rs/pages/article.php?id=33
    3. ↑ Tri veka burne istorije Narodne biblioteke Srbije(серб.) . Праверана 22 красавіка 2014.

    Спасылкі

    Тэмы гэтай старонкі (7):
    Катэгорыя·З’явіліся ў 1832 годзе
    Катэгорыя·Вікіпедыя·Артыкулы з пераазначэннем значэння з Вікідадзеных
    Катэгорыя·Нацыянальныя бібліятэкі
    Катэгорыя·Культура Бялграда
    Катэгорыя·Вікіпедыя·Артыкулы з крыніцамі з Вікідадзеных
    Катэгорыя·Бібліятэкі Сербіі
    Катэгорыя·Бібліятэкі паводле алфавіта