У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Міхаіл Палеалог.
Міхаіл VIII Палеало́г (грэч.: Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγος) (1224/1225 — 11 снежня 1282) — візантыйскі імператар з 1261 года (як нікейскі імператар — з 1259), заснавальнік дынастыі Палеалогаў.
Пачаў свой шлях да трона як рэгент пры спадчынніку нікейскага імператара Феадора II Ласкарыда — малалетнім Іаане IV, якога ён асляпіў 25 снежня 1261 года, што рабіла немагчымым узыходжанне Іаана IV на прастол. Адваяваў у крыжакоў Канстанцінопаль, захоплены імі падчас Чацвёртага крыжовага паходу, і адрадзіў Візантыйскую імперыю.
У той жа час, Міхаіл заклаў аснову для далейшага аслаблення сваёй краіны. Знайшоўшы апору ў арыстакратыі, ён адвярнуўся ад простага народа, што ў далейшым вылілася ў дзве грамадзянскія вайны. Акрамя гэтага, імператар перастаў падтрымліваць мясцовы гандаль і рамяство, што дазволіла італьянскім гандлёвым рэспублікам умацаваць свае пазіцыі ў краіне.