Міко́ла (Мікала́й Мікала́евіч) Папе́ка (нар. 28 снежня 1961, в. Турная, Івацэвіцкі раён, Брэсцкая вобласць) — беларускі паэт, пчаляр і палітвязень.
Нарадзіўся 28 снежня 1961 года ў вёсцы Турная Івацэвіцкага раёна Брэсцкай вобласці. Скончыў Аляхновіцкую сярэднюю школу (1979), Смілавіцкі саўгас-тэхнікум (1981, па прафесіі тэхніка-пчаляра), Украінскую сельскагаспадарчую акадэмію ў Кіеве (1981—1986, па спецыяльнасці заатэхніка-пчаляра).
З 1986 года жыве ў вёсцы Лінава Пружанскага раёна. Працаваў пчаляром у лясніцтве, цяпер — на ўласнай гаспадарцы.
Заснавальнік штогадовай літаратурнай «Мядовай прэміі», пераможца якой штогод атрымоўвае пуд мёду. Член Беларускага ПЭН-цэнтра, Саюза беларускіх пісьменнікаў[2].
Сябра Беларускай сацыял-дэмакратычнай партыі (Грамада).
30 лістапада 2020 года затрыманы па крымінальнай справе за ўдзел у пратэстах супраць фальсіфікацыі прэзідэнцкіх выбараў[3]. 8 чэрвеня 2021 года асуджаны на 2 гады «хіміі» за ўдзел у карагодзе на праезнай частцы ў Брэсце 13 верасня 2020 года[4]. З 13 верасня 2021 года адбывае пакаранне ў папраўчай установе адкрытага тыпу № 21 у Мазыры. 16 верасня 2021 года сумеснай заявай пяццю арганізацый, сярод якіх Праваабарончы цэнтр «Вясна», Беларускі ПЭН-цэнтр, быў прызнаны палітычным зняволеным[5].
Жанаты, з жонкай Святланай (працуе настаўніцай) маюць двух сыноў.
Вершы пачаў складаць у школьным узросце, аднак усе яны былі страчаныя падчас навучання ў тэхнікуме. Друкаваўся ў часопісе «Крыніца», штотыднёвіку «Літаратура і мастацтва», абласной і раённай перыёдыцы.
У 1999 годзе ў серыі «Брэсцкае вогнішча» выйшаў яго першы зборнік вершаў «Чарнавікі…» з прадмовай Міколы Купрэева. За выхад кнігі аўтар выказаў падзяку сваім «двукрылым фундатарам» — пчолам[6]. У 2000 годзе за гэты зборнік Мікола ўзнагароджаны прэміяй «Гліняны Вялес-99».
Мікола Папека на Вікісховішчы |