У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Рубінштэйн.
Мікалай Рыгоравіч Рубінштэйн (руск.: Никола́й Григо́рьевич Рубинште́йн, 1835, Масква — 1881, Парыж, пахаваны ў Маскве) — расійскі піяніст, дырыжор, педагог і музычна-грамадскі дзеяч.
Вучань Тэадора Кулака (фартэпіяна). Скончыў юрыдычны факультэт Маскоўскага ўніверсітэта (1855). У гады вучобы актыўна выступаў з канцэртамі. Музыкант-асветнік, як і яго брат А. Р. Рубінштэйн, актыўна выступаў за развіццё прафесійнай музычнай адукацыі ў Расіі. У 1860 годзе па ініцыятыве і пад кіраўніцтвам Рубінштэйна арганізавана Маскоўскае аддзяленне Рускага музычнага таварыства, удзельнічаў як дырыжор і саліст ў яго сімфанічных і камерных канцэртах. У тым жа годзе адкрыў Музычныя класы, на аснове якіх ў 1866 годзе створана Маскоўская кансерваторыя (быў яе дырэктарам і прафесарам да канца жыцця). Адзін з яскравых піяністаў і дырыжораў 19 стагоддзя, Рубінштэйн быў нтэрпрэтатарам і прапагандыстам творчасці П. І. Чайкоўскага (першы выканаўца шэрагу яго фартэпіянных і сімфанічных твораў; пад кіраўніцтвам Рубінштэйна адбылася 1-я пастаноўка оперы «Яўген Анегін» сіламі вучняў кансерваторыі). Чайкоўскі прысвяціў Мікалаю Рубінштэйну сваё фартэпіяннае трыа «Памяці вялікага артыста» (1882).