У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Рыбакова.
Марыя Аляксандраўна Рыбакова (руск.: Мари́я Александровна Рыбако́ва; 6 снежня 1973, Масква) — руская пісьменніца, філолаг, унучка пісьменніка Анатоля Рыбакова[2].
Нарадзілася 26 мая 1936 года ў Маскве ў сям’і Аляксандра Анатольевіча Рыбакова і літаратурнага крытыка Наталлі Барысаўны Івановай (рэдактара часопіса «Знамя»).
Вучылася ў Маскоўскім дзяржаўным універсітэце імя М. В. Ламаносава на філалагічным факультэце, вывучала класічную філалогію. Потым вучылася ў Берлінскім універсітэце імя Гумбальта. Атрымала ступень доктара філасофіі ў Ельскім універсітэце, абараніўшы дысертацыю на тэму «Выкраданне дзяцей дэманамі старажытнасці: традыцыі апавядання, псіхалогія і замагільны свет».
У 2005—2006 гадах выкладала ў Каліфарнійскім універсітэце ў Лос-Анджэлесе. З восені 2007 года выкладае ва Універсітэце штата Каліфорнія ў Сан-Дыега.
Аўтар пяці кніг, а таксама шматлікіх апавяданняў, апублікаваных у часопісах «Звезда», «Дружба народов» і «Иностранная литература».
Першая кніга («Ганна Гром і яе прывід») перакладзена на французскую, нямецкую і іспанскую мову.
Для твораў Рыбаковай характэрны літаратурныя алюзіі, галоўныя тэмы яе прозы — каханне, расчараванне жыццём і смерць[3][4].