Манасты́ршчынскі раён — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка на захадзе Смаленскай вобласці Расіі. Адміністрацыйны цэнтр — г.п. Манастыршчына.
Плошча раёна — 1513,75 км².
Тэрытарыяльна раён мяжуе: на паўночным захадзе з Краснінскім, на паўночным усходзе з Смаленскім, на ўсходзе з Пачынкаўскім, на паўднёвым усходзе з Хіславіцкім раёнамі Смаленскай вобласці. На паўднёвым захадзе і захадзе раён мяжуе з Беларуссю.
Раён размяшчаецца на Смаленска-Краснянскім узвышшы. Водападзел ракі Дняпро і Сажа. Паўднёвая частка раёна ў Сожаўскай нізіне. Асноўная рака — Віхра.
На падвышаных, добра дрэнажаваных водападзельных дзялянках пераважаюць дзярнова-сярэднепадзолістыя глебы на лёсападобных суглінках і марэне. У паніжэннях рэльефу звычайныя дзярнова-сільнападзолістыя забалочаныя і дзярновыя забалочаныя, у далінах рэк — поймавыя глебы. Лясы займаюць 11,1 % тэрыторыі.
У 1929 годзе утвораны Манастыршчынскі раён з цэнтрам у Манастыршчыне.
Колькасць насельніцтва — 9 195 чал. (2017).
З 2015 года ў Манастыршчынскім раёне 202 населеных пункта ў складзе 1 гарадскога і 6 сельскіх паселішчаў:[2]:
Гарадскія паселішчы
Сельскія паселішчы
Сельская гаспадарка спецыялізуецца на малочна-мясной жывёлагадоўлі і збожжавытворчасці, ільнаводстве, вырошчванні бульбы.
Манастыршчына злучана дарогамі рэгіянальнага значэння з Смаленскам, Красным, Хіславічамі і Мсціславам.