Малажухавіцкае Евангелле — помнік старабеларускага кнігапісання канца XV—пачатку XVI стагоддзяў. Створана для царквы вёскі Малыя Жухавічы на Гарадзеншчыне.
Пісана ў аркуш, паўуставам (чырвонай фарбай, атрыманай з сярністай ртуці), царкоўнаславянскай мовай з беларускімі асаблівасцямі. Мае 4 мініяцюрныя выявы евангелістаў, залатыя ініцыялы, застаўкі, загалоўкі, зробленыя кінавар’ю. 347 аркушаў[1].
З XVII стагоддзя захоўвалася ў Жыровіцкім манастыры, з пачатку 1920-х гадоў у Віленскім беларускім музеі, у бібліятэцы Акадэміі навук Літвы[2][3].