Майсе́й Абра́мавіч Сяга́ль (1891, мясцечка Шаўлі, Ковенская губерня — 1945) — беларускі дзяржаўны і партыйны дзеяч. У 1925—1928 гг. наркам юстыцыі і пракурор БССР[1].
Скончыў камерцыйнае вучылішча ў г. Рызе, поўны курс юрыдычнага факультэта ветэрынарнага інстытута, экстэрнам — эканамічны факультэт політэхнічнага інстытута.
У гады Першай сусветнай вайны аж да Кастрычніцкай сацыялістычнай рэвалюцыі працаваў ветэрынарным урачом.
Пасля рэвалюцыі быў намеснікам старшыні ваеннага трыбунала Каўказскага фронту і Каўказскай арміі, першым пракурорам Маскоўскай ваеннай акругі[2], ваенным пракурорам Вярхоўнага суда РСФСР, пракурорам пры Наркамюсце РСФСР.
Рашэннем ЦВК БССР ад 6 красавіка 1925 года прызначаны пракурорам Беларускай ССР, з 16 красавіка — наркам юстыцыі БССР, вызвалены ад займаемых пасад 7 чэрвеня 1928 года.
У 1927—1928 гадах — дацэнт Беларускага дзяржаўнага універсітэта, займаў пасаду намесніка дэкана факультэта права.
З чэрвеня 1928 года быў дэканам арганізаванага факультэта савецкага права Казанскага дзяржаўнага ўніверсітэта.
З 20 красавіка 1929 года выконваў абавязкі рэктара КДУ. З 29 мая 1929 года быў зацверджаны рэктарам КДУ, адначасова займаў пасаду дэкана факультэта савецкага права. У лютым 1930 года быў вызвалены з пасады рэктара.
Пасля ён быў на пасадзе рэктара ўніверсітэта ў Ташкенце, кіраваў трыма ВНУ ў Маскве ў другой палове 1930-х гадоў[3]. Пасля працаваў дырэктарам упраўлення Пяцігорскага курорта.
Асабістая справа члена УКП(б) Майсея Абрамовіча Сягаля была пагашаная Стаўрапольскім АК УКП(б) 21 жніўня 1945 года па прычыне смерці.