Магнат (ад лац.: magnatus — знатны чалавек[1]) — чалавек высокага сацыяльнага стану, высокага паходжання або вельмі заможны чалавек. Адносна эпохі Сярэднявечча, тэрмін часта выкарыстоўваецца, каб адрозніваць вялікіх землеўладальнікаў ад іншых саслоўных груп.
Магнаты былі сацыяльным класам багатай і ўплывовай шляхты ў Польскім Каралеўстве і Вялікім Княстве Літоўскім, і ў некаторых іншых сярэдневяковых краінах. У Іспаніі пад канец Сярэднявечча з’яўляліся самым высокім класам дваранства. У Швецыі, багацейшыя сярэдневяковыя лорды («вялікія людзі»). У Англіі тэрмін «магнат» часта ўжываўся ў дачыненні да магутнага дваранства.