Лягні́ца[2] (польск.: Legnica, ням.: Liegnitz) — горад на правах павета ў Польшчы. Уваходзіць у склад Ніжнесілезскага ваяводства. Адміністрацыйны цэнтр Лягніцкага павета (не ўваходзіць у яго склад).
Адлегласць па прамой паміж гарадамі Лягніца — Мінск 805 км, да Варшавы — 350 км[3].
Старадаўні польскі горад (1149). Быў адной са сталіц Сілезскага княства, першай польскай княскай і каралеўскай дынастыі Пястаў.
Пасля паражэння ад манголаў войска сілезскага князя Генрыха II Набожнага ў бітве на Легніцкім поле і пагібелі самаго князя 9 красавіка 1241 горад быў абложаны манголамі, але не здаўся. Легніца стаў апошнім пунктам пасоўвання войскаў хана Батыя на Захад.