wd wp Пошук: ⬜

Люцэрна серпападобная

Люцэрна серпападобная[3] (Medicago falcata) — від раслін сямейства Бабовыя (Fabaceae), распаўсюджаны ў Еўропе, умеранай і трапічнай Азіі і Марока.

Назва

Люцэрна серпападобная, баркун, беркун[4], зяновец[5][6][7], люцэрна паўночная[8], люцэрна румынская[9]

Апісанне

Шматгадовая травяністая расліна (20) 40-100 (120) см даўжынёй. Сцеблы прямыя або ўзыходзячыя, галінастыя з акруглым папярочным перасекам. Прылісткі ад ланцэтных да лінейна-ланцэтных, верхавіны завостраныя. Лісце ад зваротнаяйкападобнага да лінейнага, (5) 8-15 (20) × (1) 2-5 (10) мм, апушана знізу, голае або прыціснута апушана зверху; палі дробна зубчастыя ў верхавінавай 1/4 або 2 — або 3-зубчастыя; верхавіны круглявыя, тупыя або вострыя. Суквецці 10-20(40) мм, з 6-20(25) кветкамі; прыкветак ≈1 мм; кветаножкі 2-3 мм. Вяночак жоўты, 6-9 (11) мм. Плады (8)10-15 × 2.5-3.5(4) мм, прыціснута дробна апушаныя. Насенне 2-4, бурыя, яйкападобна-эліптычныя, ≈ 2 × 1.5 мм[10][11].

Распаўсюджанне

Распаўсюджаны ў Марока, Еўропе (уся, акрамя Ісландыі, Фінляндыі і астравоў Міжземнага мора) і Азіі (умераная і трапічная да паўночнага Кітая)[12][10][13].

Галерэя

Кветка
Апыленне з дапамогай Bombus sylvarum
Плод
Насенне
Батанічная ілюстрацыя

Зноскі

↑ Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
↑ Пра ўмоўнасць аднясення апісанай у гэтым артыкуле групы раслін да класа двухдольных гл. артыкул «Двухдольныя».
↑ Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь.. — Минск: «Наука и техника», 1967. — С. 82. — 160 с. — 2 350 экз.
↑ Federowski M. Lud Bialoruski na Rusi litewskiej. Krakow, I, 1897
↑ Анненков Н.(руск.) бел. Ботанический словарь, Спб, 1878
↑ З. Верас, Беларуска-польска-расейска-лацінскі ботанічны слоўнік, Выданне газеты «Голас беларуса», Друкарня С. Бэкэра. Вiльня, Субач 2, 1924
↑ Васількоў І. Г. Матэрыялы да флоры Горацкага раёна. Праца навуковага таварыства па вывучэнню Беларусі, т. III. Горы-Горкі, 1927
↑ Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь.. — Минск: «Наука и техника», 1967. — С. 82. — 160 с. — 2 350 экз. — у крыніцы пад назвай Medicago borealis Grossh.
↑ Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь.. — Минск: «Наука и техника», 1967. — С. 82. — 160 с. — 2 350 экз. — у крыніцы пад назвай Medicago romanica Prodan
1 2 plantsoftheworldonline.org. (англ.)
↑ efloras.org. (англ.)
↑ bgbm.org. (англ.)
↑ npgsweb.ars-grin.gov. (англ.)