У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Рабль. Карл Рабль (ням.: Karl Rabl; 2 мая 1853, Вельс, Верхняя Аўстрыя - 24 снежня 1917, Лейпцыг) — аўстрыйскі эмбрыёлаг, цытолаг і анатам.
Адукацыю атрымаў ва ўніверсітэтах Вены, Лейпцыга і Іены. Прафесар Венскага (з 1885), Пражскага (з 1886) і Лейпцыгскага (з 1904) універсітэтаў. Асноўныя працы па паходжанні і развіцці мезадэрмы, а таксама канечнасцяў і метамерыі галавы пазваночных. Даследаваў развіццё крышталіка і шклопадобнага цела вока, будову сэрца земнаводных, мочапалавой сістэмы акул і інш. Устанавіў палярнасць клеткавых ядраў. Вылучыў сумесна з Т. Баверы тэорыю індывідуальнасці храмасом, выкарыстаную пазней, для абгрунтавання храмасомнай тэорыі спадчыннасці.