Трэба выправіць арфаграфію ў артыкуле! Магчыма гэты машынны пераклад або выкарыстанне ненарматыўнага правапісу ці лексікону. Для спраўджэння існуюць адмысловыя праграмы. |
Зянон Казімір Віславух (1727, м. Зенавіль — 1805) — мечнік берасцейскі, віцэмаршалак ВКЛ, дырэктар берасцейскіх соймікаў, дэпутат на чатырохгадовы сойм, землеўладальнік Пружанскі[2].
Нарадзіўся ў маёнтку Зенавіль (сёння в. Ляжайка) на Палессі, у шляхецкае сям’і герба «Адынец» Антонія Віславуха і Яаны Косця-Збірахоўскай.
Навучаўся ў калегіўмах езуіцкім і піярскім, а затым у элітарным калегіуме ў Варшаве.
У 1750 годзе павярнуўся да Берасцейскага ваяводства каб прыняць пасаду секратара меньшае пячаткі.
У 1758 годзе стаў мечнікам берасцейскім, дыпутатам галоўнага трыбунала Вялікага Літоўскага, пазней пісарам трыбуналу скарбавага ў Мінску.
Як дэпутат Берасцейскага ваяводства на сойме канвакацыйным у 1764-м прызначаны да камісіі скарбавае Вялікага Княства Літоўскага.
У 1766 годзе пабраўся шлюбам з Ханаратаю Ажэшка гербу Караб.
Па дадзеным на 1775 год Зянон Казімір Віславух з’яўляўся ўладальнікам радавога маёнтку Віславухаў — Ляжайка (Зенавіль), што на Пружаншчыне. Валодаў маёнткам і вёскаю разам з 19 дамамі.
У 1781 годзе стаў камергерам Берасцейскага ваяводства.
У 1790—1792 гадах быў дэпутатам на сойм Чатырохгадовы ад Берасцейскага ваяводства і сааўтарам канстытуцыі 3-га мая.
Падчас афіцыйных сустрэч быў звязаны з дэмакратычнай суполкай Адама Чартарыйскага, палітычнага руху, які падтрымліваў рэформы неабходные для забеспячэння незалежнасці Рэчы Паспалітай ад Расійскай Імперыі[3].