Гі дэ Мапасан (фр.: Guy de Maupassant [ɡi də mopaˈsɑ̃], поўнае імя — Анры-Рэнэ-Альбер-Гі дэ Мапасан[4] (фр.: Henry-René-Albert-Guy de Maupassant); 5 жніўня 1850—6 ліпеня 1893) — французскі пісьменнік, аўтар многіх знакамітых аповядаў, раманаў і аповесцяў.
Скончыў Руанскі ліцэй (1869). Друкаваўся з 1876 года.
Аўтар сацыяльна-псіхалагічных раманаў «Жыццё» (1883), «Мілы друг» (1885), «Монт-Арыёль» (1886), «П’ер і Жан» (1887—88), «Моцная, нібы смерць» (1889), «Наша сэрца» (1890).
Прызнаны майстар навелы. Асаблівую вядомасць набыла яго навела «Пышка» (1880). У зборніках навел «Майстэрня Тэлье» (1881), «Мадэмуазель Фі-фі» (1882), «Дзядзечка Мілон» (1883), «Міс Гарыет» (1884), «Івета» (1885), «Пан Паран» (1886) і інш. адлюстраваны тэмы вайны, супраціўлення, кахання, імкненне ўвасобіць як высокія, так і змрочныя, «начныя» аспекты чалавечых пачуццяў і ўзаемаадносін.
Аўтар збонікаў «Вершы» (1880), кніг дарожных нарысаў «Пад сонцам» (1884), «На вадзе» (1888), «Бадзяжнае жыццё» (1890), драматычных, літаратурна-крытычных артыкулаў.
Яго творы адметныя глыбокім псіхалагізмам, сюжэтнай напружанасцю, прысутнасцю элементаў натуралізму і сімвалізму. Многія творы экранізаваныя.
На беларускую мову асобныя творы Гі дэ Мапасана пераклалі А. Істомін, Н. Мацяш, С. Мурашка, М. Паслядовіч, С. Шупа; апавяданні «Аздоба», «Вяроўка», «Два сябры», «Прыгода Вальтэра Шнафса», «У моры» пераклаў З. Колас.