wd wp Пошук: ⬜

Генрых Ота Віланд

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Віланд. Генрых Ота Віланд (ням.: Heinrich Otto Wieland; 4 чэрвеня 1877, Пфорцгайм, Бадэн, — 5 жніўня 1957, Штарнберг) — нямецкі хімік-арганік і біяхімік.

Біяграфія

Вучыўся ў Штутгарце, Берліне і Мюнхене. З 1901 года доктар філасофіі. З 1909 года экстраардынарны прафесар, з 1913 года член Савета па арганічнай хіміі Мюнхенскага ўніверсітэта і з 1917 года адначасова ардынарны прафесар Вышэйшай тэхнічнай школы ў Мюнхене. З 1917 года прафесар Фрайбургскага ўніверсітэта, а з 1925 года, замяніўшы Р. Вільштэтэра, узначаліў кафедру арганічнай хіміі ўніверсітэта ў Мюнхене.

Асноўныя працы

Асноўныя працы Віланда па хіміі гармонаў, стэроідаў, алкалоідаў, жоўцевых кіслот, а таксама хларафілу і гемаглабіну. Высунуў (адначасова з В. І. Паладзіным) тэорыю дэгідравання, якая тлумачыць механізм акісляльных рэакцый, у тым ліку працэсаў біялагічнага акіслення.

Сачыненні

Untersuchungen über die Gallensäuren, «Hoppe-Seyler’s Zeitschrift für die physiologische Chemie», 1916—17, Bd 98, S. 59—64 (сум. з H. Sorge)
Untersuchungen über die Konstitution der Gallensäuren, там жа, 1932, Bd 210, S. 268-81; Bd 211, S. 261—274 (сум. з Е. Dane und E. Sholz)
Über den Verlauf der Oxydationsvorgänge, Stuttg., 1933;

Зноскі

1 2 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.
1 2 Heinrich Otto Wieland // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
↑ Heinrich Wieland Biographical — Nobel Foundation. Праверана 3 лютага 2021.

Літаратура

Poggendorff I. С., Biographisch-literarisches Handwörterbuch…, Bd 6, Tl 4, В., 1939, S. 2876.