Вуглавая частата (сінонімы: радыяльная частата, цыклічная частата, кругавая частата) — скалярная фізічная велічыня, мера частаты вярчальнага ці вагальнага руху. У выпадку вярчальнага руху, вуглавая частата роўная модулю вектара вуглавой скорасці. У сістэмах СІ і СГС вуглавая частата выражаецца ў радыянах у секунду, яе размернасць адваротная размернасці часу (радыяны безразмерныя). Вуглавая частата з’яўляецца вытворнай па часе ад фазы вагання:
∂ φ
/
∂ t .
{\displaystyle \omega =\partial \varphi /\partial t.,}
Іншае распаўсюджанае абазначэнне
φ ˙
.
{\displaystyle \omega ={\dot {\varphi }}.}
Вуглавая частата ў радыянах у секунду выражаецца праз частату f (якая выражаецца ў абаротах у секунду ці ваганнях у секунду) як
2 π f
.
{\displaystyle \omega ={2\pi f}.,}
У выпадку выкарыстання ў якасці адзінкі вуглавой частаты градусаў у секунду сувязь са звычайнай частатой будзе наступнай:
360
∘
f
.
{\displaystyle \omega ={360^{\circ }f}.,}
Лікава цыклічная частата роўная колькасці цыклаў (ваганняў, абаротаў) за 2π секунд. Увядзенне цыклічнай частаты (у яе асноўнай размернасці — радыянах у секунду) дазваляе спрасціць многія формулы ў тэарэтычнай фізіцы і электроніцы. Так, рэзанансная цыклічная частата вагальнага LC-контуру роўная
ω
L C
= 1
/
L C
,
{\displaystyle ~~\omega _{LC}=1/{\sqrt {LC}},}
тады як звычайная рэзанансная частата
f
L C
= 1
/
( 2 π
L C
) .
{\displaystyle ~~f_{LC}=1/(2\pi {\sqrt {LC}}).}
У той жа час шэраг іншых формул ускладняецца. Вырашальным меркаваннем на карысць цыклічнай частаты стала тое, што множнікі 2π і 1/(2π), якія з’яўляюцца ў многіх формулах пры выкарыстанні радыянаў для вымярэння вуглоў і фаз, знікаюць пры ўвядзенні цыклічнай частаты.