Адносіны НАТА і Рэспублікі Беларусь накіраваны на захаванне бяспекі і рэалізацыі агульных інтарэсаў па індывідуальнай праграме партнёрства[1][2]. Галоўным каардынуючым органам працэсу дасягнення мэт кантактаў «Беларусь—НАТА» з’яўляецца Дэпартамент міжнароднага ваеннага супрацоўніцтва беларускага ваеннага ведамства[2].
У 1995 годзе Беларусь далучылася да праграмы НАТА «Партнёрства дзеля міру»[1][3]. У 1997 годзе краіна прыняла ўдзел у праграме індывідуальнага партнёрства[4]. З 1998 года Беларусь мае ўласнае дыпламатычнае прадстаўніцтва ў НАТА[2].
У студзені 2006 года Беларусь і НАТА зацвердзілі першы пакет дакументаў аб партнёрстве, у складзе 21 мэты і ацэначнага дакумента[2][5].
У 2010-м Мінск падтрымаў місію ISAF у Афганістане ў паветранай прасторы[6].
У ліпені 2012 года (падоўжаны ў 2014[2]) быў зацверджаны новы пакет на 16 мэтаў. У рамках іх бакамі рэгулярна праводзіліся вучэбна-палявыя зборы з пастаянным і пераменным складам міратворчай роты 103-й гвардзейскай асобнай мабільнай брыгады, а таксама курсы па англійскай мовы і асноў міратворчай дзейнасці ў Ваеннай акадэміі Рэспублікі Беларусь[5].
У 2014 годзе адбыўся візіт у штаб-кватэру НАТА ў Бруселі беларускай дэлегацыі на чале з начальнікам дэпартамента міжнароднага ваеннага супрацоўніцтва міністэрства абароны. Было ўзгоднена партнёрства на 2014—2015 гады ў рамках «Працэсу планавання», ацэнены сілы праграмы «Партнёрства дзеля міру» і перспектывы развіцця супрацоўніцтва[5][7][8][9][10][11].
Адносіны Рэспублікі Беларусь з НАТА і заходнімі дзяржавамі ў цэлым застаюцца складанымі. Першае сур’ёзнае абвастрэнне адбылося пасля прэзідэнцкіх выбараў 2006 года[3]. Наступны віток супрацьстаянне адбыўся ў 2020—2021 гадах на фоне беларускіх пратэстаў, інцыдэнтам з самалётам Ryanair і нарошчваннем ваеннай групоўкі НАТА вакол беларускіх межаў[12].