Барт ван дэр Лек (нідэрл.: Bart van der Leck; 26 лістапада 1876, Утрэхт, Нідэрланды — 13 лістапада 1958, Бларыкум, Нідэрланды) — галандскі мастак, адзін з заснавальнікаў руху «Стыль».
Барт ван дэр Лек нарадзіўся ў 1876 годзе ва Утрэхце, у сям’і маляра. Ва ўзросце 14 гадоў пакінуў школу і доўгі час працаваў чаляднікам у розных вітражных майстэрнях. Гэты досвед аказаў уплыў на яго творчасць.
З 1900 па 1904 год, дзякуючы атрыманай стыпендыі, навучаўся ў Школе мастацтваў і рамёстваў Амстэрдама, а таксама ў Амстэрдамскай дзяржаўнай акадэміі мастацтваў.
У 1910 годзе пазнаёміўся з Х. П. Брэнэрам, мастаком, мастацтвазнаўцам і гандляром творамі мастацтва, які набыў некалькі работ ван дэр Лека. Пазней Брэнэр прадставіць яго Алене Крэлер-Мюлер, вядомаму калекцыянеру мастацтва. Яна доўгія гады падтрымлівала мастака, набываючы большую частку яго работ, якія да гэтага часу знаходзяцца ў створаным ёю музеі.
У 1916 годзе ван дэр Лек сустракае Піта Мандрыяна, заснавальніка руху «Стыль». Знаёмства з Мандрыянам і яго тэорыяй акажа вялікі ўплыў на ван дэр Лека, але іх супрацоўніцтва будзе нядоўгім. Ужо ў 1918 годзе ван дэр Лек парывае з групай і распрацоўвае ўласную стылістыку, узбагачаную ідэямі неапластыцызму, але шмат у чым адыходзячую ад яго прынцыпаў.
Ван дэр Лек памёр 13 лістапада 1958 года ва ўласнай студыі за мальбертам.