Антоній Алаіз Міштольд (літ.: Antanas Aloyzas Mištautas, лац.: Antinio Aloyzio Misztołt, польск.: Antoni Alojzy Misztołd; 28 мая 1685, Навагрудскі павет — 25 лістапада 1740, Віцебск[3]) — святар, педагог.
Уступіў у Таварыства Ісуса у Вільні. Атрымаў ступень доктара філасофіі ў Віленскай акадэміі, а пасля выкладаў там метафізіку і этыку[3]. Рэктар езуіцкіх калегіумаў у Навагрудку (1726—1731)[4], Полацку (1731—1735)[5], Нясвіжы (1735—1738)[6], і суперыёр Віцебскага езуіцкага калегіума (1738—1740) (Дата сканчэння паўнамоцтваў суперыёра, якая падаецца Я. Гіжыцкім і Л. Гжэбнем — 1741 г.[7][8], напэўна, з’яўляецца памылковай, бо пад канец 1740 г. А. А. Міштольд ужо памёр).
Апублікаваў прысвечаную Яну Фрыдэрыку Сапегу[9] панегірычную гісторыю роду Сапег (Historia illustrissimae domus Sapiehanae. Ab origine et antiquitate sua genealogico syllabo per gloriosos heroum ejusdem ac connexarum familiarum progressus in praesens saeculum deducta, Вільня, 1724)[10].