Андрэ Масон (фр.: André Masson, 4 студзеня 1896, Баланьі-сюр-Церэн, Уаза — 28 кастрычніка 1987, Парыж) — французскі жывапісец і графік.
Вырас у Бельгіі, пачаў вывучаць выяўленчае мастацтва ва ўзросце адзінаццаці гадоў у Акадэміі прыгожых мастацтваў у Бруселі пад кіраўніцтвам Канстанта Мантальда. З 1912 года пасяліўся ў Парыжы, пазнаёміўся з Максам Жакобам. Удзельнічаў у Першай сусветнай вайне, быў цяжка паранены (1917), некалькі месяцаў правёў у шпіталях, і ў 1919 годзе быў вызвалены ад воінскай павіннасці. У 1922 годзе Масон пасяліўся на Манпарнасе і зняў пад майстэрню маленькае памяшканне на вуліцы Блюмэ. У тым жа годзе ў яго набылі некалькі работ Гертруда Стайн і Эрнэст Хемінгуэй. У 1923 годзе пазнаёміўся з Хуанам Міро, Антаненам Арто, Мішэлем Лейрысам, увайшоў у кола сюррэалістаў (у 1929 годзе парваў адносіны з Брэтонам). Прыняў удзел у Першай сюррэалістычнай выстаўцы, якая адбылася ў Галерэі П’ер. У 1924 годзе пасябраваў з Жоржам Батаем, у далейшым ілюстраваў яго кнігі, супрацоўнічаў у часопісе «Ацэфал», глыбока ўспрыняў яго філасофію эраса і гвалту. У 1934—1936 гадах жыў у Іспаніі, з 1940 па 1945 гады — у ЗША.
Працы Масона захоўваюцца ў найбуйнейшых музеях, уключаючы Музей Гугенхайма ў Нью-Ёрку і Цэнтр Пампіду ў Парыжы.