У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Калугін. Аляксей Савельевіч Калу́гін[1] (нар. 15 кастрычніка 1921) — вучоны ў галіне хірургіі, фізіялогіі спорту і спартыўнай медыцыны, доктар медыцынскіх навук (1970), прафесар (1973).
Нарадзіўся ў вёсцы Чыстыя Лужы (зараз у Веткаўскім раёне Гомельскай вобласці Беларусі). Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны[2]. У 1952 годзе скончыў Віцебскі медыцынскі інстытут. З 1961 года ў Гродзенскім медыцынскім інстытуце на 2-й кафедры хірургічных хвароб[3]. У 1971—1995 гг. на пасадзе загадчыка кафедрай фізіялогіі спорту і спартыўнай медыцыны ў Гомельскім дзяржаўным універсітэце.
А. С. Калугіну належаць працы па лячэнні спайкавай хваробы брушыны, рэабілітацыі спартсменаў, адаптацыі арганізма да ўмоў жыццядзейнасці. Аўтар больш за 130 навуковых прац[2]. Сярод апублікаванага:
Лаўрэат Скарынаўскіх навуковых чытанняў (Гомельскі дзяржаўны ўніверсітэт імя Францыска Скарыны, 1996 год).