У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Абрамовіч. Алякса́ндр Міха́йлавіч Абрамо́віч (10 красавіка 1944, Забалацце, Нясвіжскі раён, Мінская вобласць — 1 снежня 2018) — беларускі дзяржаўны дзеяч, доктар юрыдычных навук, прафесар[4].
Нарадзіўся 10 красавіка 1944 года ў в. Забалацце Нясвіжскага раёна Мінскай вобласці.
У 1973 годзе скончыў юрыдычны факультэт Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта. З 1973 г. — аспірант, малодшы, старшы, вядучы навуковы супрацоўнік, выконваў абавязкі загадчыка адзела Інстытута філасофіі і права АН БССР. З 1986 г. — доктар юрыдычных навук, з 1990 г. — прафесар. З 1988 па 2008 г. загадваў кафедрай тэорыі і гісторыі дзяржавы і права юрыдычнага факультэта БДУ.
У 1991—1992 гг. — член Камітэта Канстытуцыйнага нагляду СССР; у 1992—1996 гг. — старшыня Цэнтральнай камісіі па выбарах народных дэпутатаў Рэспублікі Беларусь (Цэтральная выбарчая камісія). З 1996 па 2004 г. — намеснік кіраўніка Адміністрацыі Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь. З 2004 па 2008 г. — намеснік старшыні Савета Рэспублікі Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь. [4].
А. М. Абрамовіч займаўся распрацоўкай праблем прававога забеспячэння дзяржаўнага кіравання інвестыцыйнымі працэсамі на агульнадзяржаўным і рэгіянальных узроўнях, узаемаадносін цэнтральных і мясцовых органаў дзяржаўнага кіравання, уздзеяння мясцовых органаў улады на вырашэнне рэспубліканскіх і рэгіянальных праблем, канцэпцыі прававога статуса асобы ў перыяд пабудовы грамадзянскай супольнасці і прававой дзяржавы. Аўтар больш за 100 навуковых прац, у тым ліку 5 індывідуальных і некалькіх калектыўных манаграфій і кніг[5].
Памёр 1 снежня 2018 года. Цырымонія развітання прайшла 4 снежня ў канцэртнай зале «Мінск»[6].