wd wp Пошук: ⬜

Аляксандр Ізідар Скірмунт

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з імем Аляксандр Скірмунт. Алякса́ндр Ізі́дар Сымонавіч Скі́рмунт (1(21?) студзеня 1799, в. Моладава, Кобрынскі павет, цяпер Іванаўскі раён — 22 ліпеня 1870) — землеўладальнік, прадпрымальнік, прамысловец Расійскай Імперыі і Беларусі. Адзін з першых вынаходнікаў Беларусі, які атрымаў патэнт на вытворчасць (1830).

Біяграфія

З каталіцкага шляхецкага роду Скірмунтаў, сын Сымона і Эльжбеты з Ажэшкаў [2]. Скончыў у 1818 годзе фізіка-матэматычны факультэт Віленскага ўніверсітэта, вывучаў хімію і яе выкарыстанне ў вытворчасці ў Германіі, Францыі. У 1832—1834 гадах маршалак пінскі, камергер (1834).

Заснаваў цукровую фабрыку ў Моладаве (1830), суконную і цукровую фабрыкі ў Парэччы (1836), свечачную і цукровую фабрыкі ў Альбрыхтаве, фабрыку сельскагаспадарчых прылад у Дастоеве, паравы млын у Пінску. Займаўся вінаградарствам у Крыме і Італіі.

Казімір (нар. 1824), удзельнік паўстання 1863—1864 гадоў, за якое быў сасланы ў Сібір, ажаніўся з Геленай са Скірмунтаў;
Караліна (нар. 1824), жонка Баляслава Скірмунта, маршалка шляхты Пінскага павета;
Антаніна (нар. 1825);
Канстанцін (нар. 1828), уладальнік маёнтка Шэметаўшчына;
Аляксандр (1830—1909), уладальнік маёнтка Парэчча;
Эмілія (нар. 1833), жонка Калікста Ажэшкі;
Сымон (1835—1902), уладальнік маёнтка Клетня, мастак;
Генрык (нар. 1836), уладальнік Моладава;
Зыгмунт (нар. 1839);
Канстанцыя;
Гартэнзія, якая памерла ў маладосці.

Скірмунты // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 6. Кн. 1: Пузыны — Усая / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (галоўны рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн.: БелЭн, 2001. — 591 с.: іл. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0214-8.
Скірмунты // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 2002. — Т. 14: Рэле — Слаявіна. — 512 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0238-5 (т. 14), ISBN 985-11-0035-8.