wd wp Пошук:
    ⬜

    Алесь Гурло

    Алесь Гурло, сапр. Аляксандр Кандратавіч Гурло (19 (31) студзеня 1892, Капыль Слуцкага павета Мінскай губерні (цяпер Мінская вобл.) — 4 лютага 1938, Мінск; Псеўданім і крыптанімы: Л.Эхо; А. Г.; А.Г-ло) — беларускі паэт, празаік, перакладчык, лінгвіст.

    Біяграфія

    Нарадзіўся ў сялянскай сям’і. Скончыў Капыльскае 4-класнае вучылішча (1908). Працаваў чорнарабочым на лесапільні, зарабляў падзённай работай. У 1909 уступіў у Капыльскую арганізацыю РСДРП; удзельнічаў у выданні рукапісных часопісаў «Заря», «Голос низа», «Вольная думка» (1910—1911, Капыль). У 1912 з дапамогай Ц. Гартнага ўладкаваўся на работу на ліцейны завод «Вулкан» у Санкт-Пецярбургу. З 1914 служыў на Балтыйскім флоце — спачатку матросам на крэйсеры «Богатырь», а ў 1-ую сусветную вайну — унтэр-афіцэрам на мінаносцы «Забияка». Быў цяжка паранены. Удзельнік Лютаўскай і Кастрычніцкай рэвалюцый і Грамадзянскай вайны ў Расіі. З атрадам рэвалюцыйных матросаў прымаў удзел у штурме Зімняга палаца, у падаўленні эсэраўскага мяцяжу ў Яраслаўлі, у барацьбе з калчакаўцамі. У 1919 цяжка паранены пад Казанню; камісаваны з войска як інвалід. У 1919—20 працаваў у Ніжнегародскім порце.

    У 1921 вярнуўся на Беларусь, жыў у Мінску. Працаваў у Наркамаце асветы БССР. У 1922—1923 у газеце «Савецкая Беларусь». У 1920-я ў тэрміналагічнай камісіі Інбелкульта; займаўся ў аспірантуры. У 1929—1930 навуковы супрацоўнік Інстытута мовы БелАН. Браў удзел у стварэнні тэрміналагічных слоўнікаў; падрыхтаваў і выдаў слоўнік «Тэхнічная тэрміналогія» (вып. 1. Мн., 1932), рыхтаваў слоўнік краўцоўскай мовы мяст. Капыль і краёвы слоўнік Капыльшчыны (матэрыялы загінулі падчас 2-й сусветнай вайны). Быў членам літаб’яднанняў «Маладняк», «Полымя», «Пробліск».

    Арыштаваны ДПУ БССР 25.7.1930 па справе «Саюза вызвалення Беларусі». Паводле пастановы Калегіі ДПУ БССР ад 10.4.1931 высланы ў Самару на 5 гадоў (умоўна). Член Саюза пісьменнікаў СССР (з 1934). Памёр ад сухотаў. Пахаваны на Вайсковых могілках Мінска. Рэабілітаваны 15.11.1957.

    Дэбютаваў вершам у 1907 у газеце «Наша ніва». У 1912 напісаў сямейна-бытавую драму «Любоў усё змагае». Аўтар зборнікаў паэзіі «Барвёнак» (1924), «Спатканні» (1925), «Сузор’і» (1926), «Зорнасць» (1927), «Межы» (1929). Перакладаў на беларускую мову творы рускіх пісьменнікаў і ўкраінскіх пісьменнікаў А. Аўдзеенкі, Ф. Гладкова, У. Стаўскага і інш.

    Бібліяграфія

    Зноскі

    Літаратура

    s: Алесь Гурло ў Вікікрыніцах
    commons: Алесь Гурло на Вікісховішчы

    Спасылкі

    Тэмы гэтай старонкі (24):
    Рэпрэсаваныя савецкай уладай
    Пахаваныя на Вайсковых могілках (Мінск)
    Члены РСДРП
    Перакладчыкі Беларусі
    Вікіпедыя:Спасылка на Вікісховішча непасрэдна ў артыкуле
    Рэабілітаваныя ў СССР
    Памерлі 4 лютага
    Памерлі ў 1938 годзе
    Паэты Беларусі
    Пісьменнікі Беларусі
    Сябры літаратурнага аб’яднання Полымя
    Вікіпедыя:Артыкулы пра асоб, для якіх не існуюць старонкі віду «Імя Прозвішча»
    Члены Саюза пісьменнікаў СССР
    Памерлі ў Мінску
    Асобы
    Мовазнаўцы Беларусі
    Нарадзіліся ў 1892 годзе
    Нарадзіліся 31 студзеня
    Нарадзіліся ў Капылі
    Вікіпедыя:Пісьменнікі без мовы твораў
    Асуджаныя па справе «Саюза вызвалення Беларусі»
    Супрацоўнікі Інстытута беларускай культуры
    Пісьменнікі паводле алфавіта
    Артыкулы са спасылкамі на Вікікрыніцы