wd wp Пошук: ⬜

Адам Іосіфавіч Дзітрых

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Дзітрых. Адам Іосіфавіч Дзітрых (1866—1933) — рускі архітэктар.

Біяграфія

Нарадзіўся ў 1866 годзе ў г. Варшаве [1].

Пачаткову адукацыю атрымаў дома і ў дадатковым класе Варшаўскага рэальнага вучылішча, па механічным аддзяленні. У 1884 годзе паступіў у інстытут Грамадзянскіх інжынераў, які скончыў у 1891 годзе з сапраўдным званнем і чынам X класа[1].

Яшчэ ў Інстытуце, падчас летніх канікул, знаходзіўся на практычных занятках пры пабудове ў такіх архітэктараў, як М. У. Султанаў(руск.) бел., Д. В. Люшын, П. В. Аліш(руск.) бел. і дэ Рашфор(руск.) бел.[1].

Па выхадзе з вучылішча А. Дзітрых у 1891 годзе прызначаны ад дэпартамента надзелаў памочнікам будаўніка Імператарскага палаца ў Белавежы(руск.) бел. Гродзенскай губерні [1].

Пазней працаваў у Крыме (1890-я). Служыў гарадскім участковым архітэктарам у Санкт-Пецярбургу. Працаваў архітэктарам Галоўнага ўпраўлення надзелаў, загадчыкам будаўнічай часткай Галоўнага упраўлення землеўпарадкавання і земляробства(руск.) бел..

Выкладаў у Політэхнічным і ў сваім родным інстытуце (прафесар Політэхнічнага з 1900-х і Інстытута Грамадзянскіх інжынераў з 1917 года. Быў архітэктарам і выкладчыкам Ляснога інстытута(руск.) бел., сапраўдным членам Археалагічнага інстытута(руск.) бел.. У савецкі час — прафесар і дырэктар Інстытута грамадзянскіх інжынераў (1926—1930).

Праекты

Санкт-Пецярбург

21-я лінія(руск.) бел., д.№ 6 — будынак Хімічнай лабараторыі Горнага інстытута. 1900—1901. Сумесна з М. І. дэ Рашфорам(руск.) бел..
Інстытуцкі завулак(руск.) бел., д.№ 5 — жылыя карпусы і воданапорная вежа Ляснога інстытута. 1900—1903. (?)
Інстытуцкі завулак(руск.) бел., д.№ 5 — будынак Ляснога інстытута. Частковая надбудова. 1900-я.
Пацёмкінская вуліца(руск.) бел., д.№ 9 — Фурштацкая вуліца, д.№ 62 — асабняк С. С. Боткіна(руск.) бел.. 1903—1905. Уключаны дом, які раней там існаваў.
Караванная вуліца(руск.) бел., д.№ 22 — асабняк С. С. Шліхцінга. Перабудова. 1904.
Бабруйская вуліца(руск.) бел., д.№ 4 — будынак Сцябутаўскіх жаночых сельскагаспадарчых курсаў. Рэканструкцыя будынка спецыяльна для курсаў. 1909.
Аптэкарскі праспект, д.№ 1 — будынак бібліятэкі гербарыя і Батанічнага саду. 1911—1915.
Вуліца Прафесара Папова(руск.) бел., д.№ 2, правы корпус — жылы дом Батанічнага саду. 1910-я (?)

Іншыя гарады

Белавежскі імператарскі палац(руск.) бел. — удзельнік будаўніцтва
Будынка сельскагаспадарчых інстытутаў у Варонежы(руск.) бел., Омску(руск.) бел. і Кішынёве
Гамеапатычны санаторый у Сестрарэцку

Зноскі

1 2 3 4 Барановский Г. В. Юбилейный сборник сведений о деятельности бывших воспитанников Института гражданских инженеров (Строительного училища) 1842—1892. С. 100 (руск.)

Літаратура

Зодчие Санкт-Петербурга. XIX — начало XX века / сост. В. Г. Исаченко; ред. Ю. Артемьева, С. Прохватилова. — СПб.: Лениздат, 1998. — 1070 с. — ISBN 5-289-01586-8.
Никитенко Г. Ю., Соболь В. Д. Василеостровский район. Энциклопедия улиц Санкт-Петербурга (Справочное издание). — СПб.: Белое и черное, 2002. — 534, илл с. — ISBN 5-89771-030-9.

Спасылкі