wd wp Пошук:

Санкт-Пецярбургскі дзяржаўны горны ўніверсітэт

Нацыянальны мінеральна-сыравінны ўніверсітэт «Горны» — адзін з вядучых і найбуйнейшых ВНУ Санкт-Пецярбурга, першая горна-тэхнічная навучальная ўстанова Расіі.

У кастрычніку 2009 года ўвайшоў у лік універсітэтаў — пераможцаў конкурснага адбору праграм развіцця ўніверсітэтаў, у дачыненні да якіх устанаўліваецца катэгорыя «нацыянальны даследчы ўніверсітэт».

Гісторыя

Нацыянальны мінеральна-сыравінны ўніверсітэт «Горны» — першая ў Расіі і другая ў свеце (заснавана ўсяго на 7 гадоў пазней Фрайбергскай горнай акадэміі(руск.) бел.) вышэйшая горна-тэхнічная навучальная ўстанова, заснаваная ўказам імператрыцы Кацярыны II 21 кастрычніка (3 лістапада) 1773 года[1].

Ініцыятарам адкрыцця і пачатку будаўніцтва за ўласныя грошы першага ў Расіі Горнага вучылішча па падрыхтоўцы спецыялістаў горнай справы з’яўляецца башкірскі руднапрамысловец Исмагіл Тасімаў(руск.) бел., які ў 1771 звярнуўся ў Берг-Калегію з ініцыятывай аб заснаванні Горнага вучылішча: «…каб начальнікі заводаў ці наглядчыкі іх прац і промыслу былі дасведчаныя людзі, бо яны часта пытацца павінны, і ад разумнага і абазнанага ахвотней слухаць навучанні, чым ад дурнога невука, то прасіць, каб завесці афіцэрскую школу, як тут кадэцкія карпусы і акадэміі…». На ўтрыманне вучылішча «пакуль апошняе будзе існаваць» Ісмагіл Тасімаў і члены «ініцыятыўнай групы» абяцалі плаціць з кожнага пуду пастаўленай імі руды па паўпалушцы з атрыманай на яе платы, што паслужыла важным аргументам на карысць спрыяльных адносін імператрыцы Кацярыны II да гэтай ініцыятывы. У дакладзе Сенату «Аб заснаванні горнай школы» Берг-калегія ўхваліла прапановы башкіраў, прычым прызнала «не толькі гэтае карысным, але і неабходна патрэбным для ўсяго Горнага корпуса» [2].

Акадэмік Дзмітрый Іванавіч Сакалоў, мінеролаг(руск.) бел., выпускнік Горнага кадэцкага корпуса, у 1830 годзе пісаў, што «па наравістасці лёсу, башкірцы былі вінаватымі нашай асветы ў справе горнай».

21 кастрычніка (3 лістапада па новым стылі) 1773 года Кацярына II зацвердзіла рашэнне Сената аб стварэнні першай горна-тэхнічнай школы ў Расіі, якая была названая не кадэцкі корпус, а Горным вучылішчам, «каб у гэтай установе маглі навучацца не толькі дваранскія дзеці». 28 чэрвеня 1774 адбылося ўрачыстае адкрыццё Пецярбургскага горнага вучылішча. Па першапачатковым плане студэнты Горнага вучылішча павінны былі навучацца 3-3,5 года.

Аж да 1792 Горнае вучылішча ўтрымлівалася на сродкі руднапрамыслоўцаў. У 1792 годзе Сенат перавёў вучылішча на казённае ўтрыманне.

Горнае вучылішча ў далейшым было ператворана ў Горны кадэцкі корпус (1804), са стандартным тэрмінам навучання 3 гады, і затым кадэцкі корпус ператвораны ў Інстытут Корпуса горных інжынераў(руск.) бел. (1834) з пераходам да пяцігадовай сістэмы вышэйшай інжынернай адукацыі, у 1866 годзе — у Горны інстытут, у 2011 годзе — у Санкт-Пецярбургскі дзяржаўны горны ўніверсітэт, і, нарэшце, пасля аб’яўнання ў 2011 годзе з Паўночна-Заходнім дзяржаўным завочным тэхнічным універсітэтам у 2012 годзе — у Нацыянальны мінеральна-сыравінны ўніверсітэт «Горны».

Будынкі

Сучаснасць

У цяперашні час Санкт-Пецярбургскі горны універсітэт уяўляе сабой адзін з вядучых у сваёй вобласці навукова-адукацыйных цэнтраў Расіі, навучае 16500 студэнтаў, вядзе падрыхтоўку бакалаўраў, магістраў і спецыялістаў (інжынераў) па 97 напрамках i спецыяльнасцях на 9 факультэтах[4]. На 40 кафедрах і ў філіялах інстытута працуюць звыш 120 дактароў навук і прафесараў, больш за 400 кандыдатаў навук і дацэнтаў, больш за 30 акадэмікаў расійскіх і міжнародных акадэмій[5].

ВНУ рыхтуе спецыялістаў для ўсіх галін горна-металургічнага і нафтагазавага комплексу, геалагічнай службы, прамысловага і грамадзянскага будаўніцтва Расіі, краін блізкага і далёкага замежжа. У Горным універсітэце вядуцца інтэнсіўныя даследаванні па асноўных праблемах развіцця сыравіннай базы краіны, рацыянальнага прыродакарыстання, распрацоўкі прагрэсіўных энергазберагальных тэхналогій здабычы і перапрацоўкі карысных выкапняў.

Горны музей — захавальнік унікальных калекцый, у якім знаходзіцца больш за 200 тысяч экспанатаў, сабраных з усіх кантынентаў і больш чым з 80 краін свету. Кніжна-часопісны збор Галоўнай бібліятэкі ўніверсітэта налічвае каля паўтары мільёнаў выданняў, мае вялікае навукова-гістарычнае значэнне.

Горны ўніверсітэт мае вышэйшы дзяржаўны статус адукацыйнай сістэмы Расіі, з’яўляючыся асабліва каштоўным аб’ектам культурнай спадчыны народаў Расіі, узнагароджаны чатырма ўрадавымі ўзнагародамі.

Структура ўніверсітэта

У структуру Санкт -Пецярбургскага дзяржаўнага горнага універсітэта ўваходзяць 9 факультэтаў, ваенная кафедра і 1 філіял — Кірышскі філіял:

Вядомыя асобы

Зноскі

  1. В Петербурге основано Горное училище. Президентская библиотека им. Б. Н. Ельцина (руск.)
  2. Исмагил Тасимов Архівавана 19 лютага 2010. (руск.)
  3. О зданиях Горного института на архитектурном сайте Citywalls
  4. Горный университет сегодня Архівавана 10 красавіка 2014. (руск.)
  5. Профессорско-преподавательский состав(нявызн.) (недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 27 жніўня 2013. Праверана 27 сакавіка 2014.

Спасылкі

Тэмы гэтай старонкі (17):
Кавалеры ордэна Кастрычніцкай Рэвалюцыі
Вікіпедыя:Артыкулы з вікі-разметкай у малюнку карткі
Навучальныя ўстановы, заснаваныя ў 1773 годзе
Вікіпедыя:Запыты на пераклад з рускай
Кавалеры ордэна Працоўнага Чырвонага Сцяга
Category:%D0%A1%D1%82%D0%B0%D1%80%D0%BE%D0%BD%D0%BA%D1%96 %D0%B7 %D0%BA%D0%B0%D1%80%D1%82%D0%B0%D0%BC%D1%96
XVIII стагоддзе ў Санкт-Пецярбургу
Нацыянальныя даследчыя ўніверсітэты Расіі
Вікіпедыя:Спасылка на Вікісховішча непасрэдна ў артыкуле
Універсітэты паводле алфавіта
Вышэйшыя навучальныя ўстановы Санкт-Пецярбурга паводле алфавіта
1773 год у Еўропе
З’явіліся ў 1773 годзе
Вышэйшыя навучальныя ўстановы Расійскай імперыі
Кавалеры ордэна Леніна
Вікіпедыя:Артыкулы з непрацоўнымі спасылкамі
Вікіпедыя:Артыкулы з пераазначэннем значэння з Вікідадзеных