У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Міхельсон. Абрам Іосіфавіч Міхельсо́н[1] (4 сакавіка 1902, Мінск — 23 сакавіка 1971, Мінск) — вучоны, хірург і уролаг, доктар медыцынскіх навук (1956), прафесар (1960), Заслужаны дзеяч навукі БССР (1968).
Нарадзіўся ў Мінску. У 1928 годзе скончыў медыцынскі факультэт[2] Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта. Працаваў на Негарэльскім ўрачэбным участку і ў Койданаўскай раённай бальніцы (Мінская вобласць)[2]. У 1931—1941 і 1945—1958 гг. у Мінскім медыцынскім універсітэце, у 1941—1944 гадах у Башкірскім медыцынскім інстытуце[2]. У 1958—1971 гадах А. І. Міхельсон на пасадзе загадчыка кафедрай уралогіі Беларускага інстытута ўдасканалення ўрачоў.
19 сакавіка 1971 года быў зверскі расстраляны ў час прыёму хворых ў паліклініцы Мінскай абласной бальніцы[2]. Памёр 23 сакавіка 1971 года. Пахаваны ў Мінску на Усходніх могілках[2].
А. І. Міхельсону належаць навуковыя працы хірургіі, уралогіі, нефралогіі. Займаўся распрацоўкай метадаў дыягностыкі і лячэння прыроджаных захворванняў органаў мочапалавой сістэмы. Аўтар аперацыі пузырна-кішэчнага сувусця, выкарыстоўваемай у практыцы лячэння хворых на прыроджаныя анамаліі мачавога пузыра.
Сярод апублікаванага: