Абмаражэнне — пашкоджанне тканак скуры праз замярзанне. Найчасцей закранае аддаленыя ад сэрца вялікія адкрытыя ўчасткі скуры. Ускладненне вядзе да змярцвення тканак.
Пашкоджанне прадухіляецца праз выхад на мароз у шматслойным адзенні і змазванне твару і рук тлустым крэмам (здор, камфорны алей і шмалец), расціранне твару толькі сухой далонню і ўсміханне, жвавы рух на марозе і адпачынак па вяртанні ў цёплае месца. Варта пазбягаць нашэння металічных упрыгожванняў, прагулак на галодны страўнік, палення цыгарэт і распіцця алкаголю на марозе. Таксама адзенне і абутак павінны быць цёплымі, сухімі і непрадзімальнымі з натуральнай поўсці і скуры. Галаўны ўбор і капюшон павінны захінаць вушы. Захоўванню цеплыні спрыяюць шарсцяныя шкарпэткі і пальчаткі (рукавіцы), шалік і абутак са сцілкамі (валёнкі)[1].
Пашкоджанню спрыяе цеснае і вільготнае адзенне і абутак, цялеснае ператамленне, голад, змушанае працяглае нерухомае і нязручнае становішча, папярэдняя халадавая траўма, аслабленасць перанесенымі хваробамі, патлівасць ног, хранічныя хваробы сасудаў ніжніх канечнасцей і сардэчна-сасудзістай сістэмы, цяжкія механічныя пашкоджанні са стратай крыві, паленне[2].
Пашкоджанне выяўляецца праз паколванне і бледнасць скуры, пасля сагравання ўзнікае боль, ацёк і пухіры на скуры[3].
Абмаражэнне на Вікісховішчы |