wd wp Пошук: ⬜

Ян Сібеліус

У гэтага паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Сібеліус.

Ян (Жан[11], Юхан) Сібеліус[12], або Сібеліюс (шведск.: Jean Sibelius маўленне (i), шведск.: Johan Julius Christian Sibelius; 8 снежня 1865, Хяменліна, Вялікае княства Фінляндскае — 20 верасня 1957, Ярвенпяя, Фінляндыя) — фінскі кампазітар, педагог; заснавальнік нацыянальнай кампазітарскай школы; адзін з буйнейшых прадстаўнікоў сусветнага сімфанізму.

Біяграфічныя звесткі

Вучань М. Вегеліуса. 3 1891 выкладаў у Хельсінкскай кансерваторыі.

Творчасць

Для яго творчасці характэрны віртуознае валоданне тэхнікай кампазіцыі і інструментоўкі, сінтэз класічных і рамантычных традыцый, імкненне да праграмнасці. Арганічна перапрацоўваў музычны фальклор, выкарыстоўваючы яго ладава-гарманічныя і гарманічныя асаблівасці. Творы вылучаюцца своеасаблівай строгасцю і адначасова непасрэднасцю выказвання, для іх характэрны патрыятычныя матывы, заснаваныя на фінскай народнай паэзіі, гісторыі, міфалогіі і эпасе. Сярод твораў: сімфонія «Кулерва» для салістаў, хору і аркестра (1892), 7 сімфоній для аркестра (1899—1924), праграмныя аркестровыя творы, у т.л. сюіта «Лемінкяйнен» (1893—96), 4 легенды (у т.л. «Туанельскі лебедзь» на сюжэт «Калевалы»), сімфанічныя паэмы, у т.л. «Сага» (апошняя рэд. 1901), «Вясновая песня» (1894), «Фінляндыя» (1899), «Дачка Поўначы» (1906), «Начная скачка і усход сонца» (1907), «Тапіёла» (1926), канцэрт для скрыпкі з аркестрам (1903), «Сумны вальс»; інструментальныя ансамблі і п’есы; кантаты і хары, каля 100 рамансаў і песень, музыка да драматычных спектакляў і інш.

Асноўныя творы

Сімфоніі

«Кулерво», сімфонія для салістаў, хору і аркестра, op.7 (1899)
Сімфонія № 1 e-moll, op.39 (1899)
Сімфонія № 2 D-dur, op.43 (1902)
Сімфонія № 3 C-dur, op.52 (1907)
Сімфонія № 4 a-moll, op.63 (1911)
Сімфонія № 5 Es-dur, op.82 (1915)
Сімфонія № 6 d-moll, op.104 (1923)
Сімфонія № 7 C-dur, op.105 (1924)

Ушанаванне памяці

3 1951 штогод праводзіцца Міжнародны музычны фестываль «Тыдзень Сібеліуса» (Хельсінкі).

Гл. таксама Сібеліус, цягнік

Зноскі

↑ Lapsuus 1865—1881
1 2 Pas L. v. Genealogics — 2003. — ed. size: 683713
↑ http://beatzone.cz/component/kapela/Izumi+Tateno
↑ http://bachtrack.com/find-concerts/work=violin-concerto-in-d-minor-op47-sibelius
↑ http://www.allmusic.com/artist/rainer-maria-rilke-mn0001776480/credits
↑ http://www.classicalarchives.com/composer/3353.html
↑ http://english.ahram.org.eg/NewsContent/5/33/120962/Arts--Culture/Music/Art-Alert-Cairo-Symphony-Orchestra-to-celebrate-Si.aspx
↑ http://www.classicalarchives.com/work/481030.html
↑ http://www.classicalarchives.com/work/466997.html
↑ http://www.classicalarchives.com/work/480949.html
↑ Сібеліус называў сябе на французскі манер Жанам фр.: Jean, таму ў сусветнай практыцы ўжываецца менавіта гэты варыянт імя. У беларускай, пад уплывам рускай традыцыі, ужываецца варыянт «Ян».
↑ Варыянты напісання імя Ян Сібеліус, Юхан Сібеліус у адпаведнасці з БЭ ў 18 тамах. Т.14., Мн., 2002, С.362.

Літаратура

В’югінава І. Ю. Сібеліус Ян // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 2002. — Т. 14: Рэле — Слаявіна. — С. 362. — 512 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0238-5 (т. 14), ISBN 985-11-0035-8.

Спасылкі

На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Ян Сібеліус
Ян Сібеліус: Ноты твораў на IMSLP
Сайт прысвечаны Яну Сібеліусу (фін.) (шведск.) (англ.)
Акадэмія Яна Сібеліуса