wd wp Пошук:
    ⬜

    Сатана

    Хрысціянства

    Біблія
    Стары Запавет · Новы Запавет
    Апокрыфы
    Евангелле
    Дзесяць запаведзей
    Нагорная пропаведзь

    Бог Айцец
    ✯ Ісус Хрыстос
    Святы Дух
    Тройца
    Анёлы
    Д'ябал

    Гісторыя хрысціянства
    Храналогія хрысціянства
    Апосталы
    Сусветныя саборы
    Вялікі раскол
    Крыжовыя паходы
    Рэфармацыя

    Хрысціянскае багаслоўе
    Грэхападзенне · Грэх · Дабрадзейнасць
    Выкупленне
    Выратаванне · Уваскрэсенне
    Другое прышэсце · Богаслужэнне
    Дабрадзейнасці · Таінствы

    Галіны хрысціянства
    Каталіцтва · Праваслаўе
    Пратэстанцызм
    Антытрынітарыі

    Сатана з паэмы Джона Мільтана «Згублены Рай». Гравюра Гюстава Дарэ.

    Сатана (ад іўр. שָׂטָן, сатана — «праціўнік», «паклёпнік») — у рэлігійна-міфалагічных уяўленнях аўраамічных рэлігій — іўдаізму, хрысціянства і ісламу галоўны праціўнік Бога і нябесных сіл, які ўяўляе сабой вышэйшае ўвасабленне зла і штурхае чалавека на шлях духоўнай пагібелі.

    У шэрагу кніг Старога Запавету Сатаной называецца ангел, які выпрабоўвае веру праведніка (гл. Іоў.1 :6-12). У Евангеллях паказваецца, што Сатана ўпаў з неба (Лк. 10:18). Апостал Павел сцвярджае, што Сатана здольны змяняцца (μετασχηματίζεται) у ангела святла (άγγελον φωτός) (2Кар.11: 14). У Апакаліпсісе Сатана выступае як Цмок і Д’ябал — правадыр цёмных ангелаў у бітве з архангелам Міхаілам (Адкр.12 :7-9; 20:2,3, 7-9).

    Гл. таксама

    Спасылкі

    Тэмы гэтай старонкі (10):
    Евангелле паводле Лукі
    Іўдаістычная міфалогія
    Евангелле паводле Матфея
    Сатанізм
    Літаратурныя злачынцы
    Іўдаізм
    Хрысціянства
    Дэманы ў хрысціянстве
    Персанажы Адкрыцця
    Евангелле паводле Яна