wd wp Пошук: ⬜

Леапольд Ружычка

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з імем Ружычка.

Леапольд Ружычка (харв.: Lavoslav (Leopold) Ružička; 13 верасня 1887, горад Вукавар, Харватыя — 26 верасня 1976, Мамерн, Швейцарыя) — швейцарскі хімік-арганік.

Біяграфія

Пасля заканчэння (1910) Вышэйшай тэхнічнай школы ў Карлсруэ там жа працаваў асістэнтам у Г. Штаўдынгера; пасля пераезду з ім у Швейцарыю (1912) працаваў у Канфедэратыўнай вышэйшай тэхнічнай школе ў Цюрыху — прафесар у 1923—1925 і 1929—1957 гадах, у 1926 −1929 гадах прафесар арганічнай хіміі Утрэхцкага ўніверсітэта.

Асноўныя працы

Асноўныя працы прысвечаны ўсталяванню будовы (ірон, фарнезол і інш.) і шляхоў біягенезу («ізапрэнавае правіла») тэрпеноідных злучэнняў, сінтэзу стэроідаў (у тым ліку ў 1934—1935 сінтэз мужчынскіх палавых гармонаў андрастэрону і тэстастэрону) і макрацыклічных злучэнняў (мускон і інш.)

Нобелеўская прэмія

Нобелеўская прэмія па хіміі (1939, сумесна з А. Бутэнантам).

Зноскі

1 2 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.
1 2 Leopold Ruzicka // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
↑ Ружичка Леопольд // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
1 2 3 4 Catalogus Professorum Academiae Rheno-Traiectinae Праверана 5 лютага 2019.
↑ http://www.sanu.ac.rs/Clanstvo/IstClan.aspx?arg=505
↑ http://www.pas.va/content/accademia/en/academicians/deceased/ruzicka.html