У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Лапо.
Анато́ль Пятро́віч Лапо́ (нар. 24 мая 1963, в. Кулакоўка, Бялыніцкі раён Магілёўскай вобласці) — савецкі і беларускі ваенны, пагранічнік. Генерал-лейтэнант (2020), Заслужаны пагранічнік Рэспублікі Беларусь (2022). 7-ы старшыня Дзяржаўнага пагранічнага камітэта Беларусі (з 2016).
У 1986 годзе скончыў Галіцынскае Вышэйшае пагранічнае ваенна-палітычнае вучылішча КДБ СССР імя Варашылава, у 2001 годзе — Акадэмію Федэральнай пагранічнай службы Расійскай Федэрацыі.
У 1981—1992 гадах праходзіў службу ў Чырванасцяжнай Закаўказскай пагранічнай акрузе КДБ СССР на розных пасадах: ад радавога тэрміновай службы, намесніка начальніка пагранічнай заставы, начальніка пагранічнай заставы да намесніка каменданта — начальніка штаба пагранкамендатуры ў Батумскім пагранатрадзе.
У 1992—2008 праходзіў службу ў Смаргонскім пагранічным атрадзе, пачынаў начальнікам пагранкамендатуры «Астравец», з 2004 года займаў пасаду камандзіра пагранічнага атрада. Пад яго камандаваннем атрад дамогся ганаровага звання «Перадавая часць органаў пагранічнай службы Рэспублікі Беларусь»[1].
Прымаў удзел у стварэнні першага ў краіне Кіналагічнага цэнтра органаў пагранічнай службы Рэспублікі Беларусь у 1995 годзе[2].
У 2008 годзе прызначаны на пасаду намесніка начальніка галоўнага аператыўнага ўпраўлення Дзяржаўнага пагранічнага камітэта Беларусі, з 2014 года — намеснік старшыні Дзяржаўнага пагранічнага камітэта. У 2010 годзе прысвоена воінскае званне генерал-маёра.
29 снежня 2016 года быў прызначаны старшынёй Дзяржаўнага пагранічнага камітэта Рэспублікі Беларусь[3].
У кастрычніку 2020 года прысвоена воінскае званне генерал-лейтэнант[4].
2 снежня 2021 года Міністэрства фінансаў ЗША ўключыла Анатоля Лапо ў амерыканскі санкцыйны спіс[5]. Таксама ён трапіў пад санкцыі Канады[6] і ў чорны спіс Еўрасаюза[7]. 20 снежня Лапо ў свой санкцыйны спіс уключыла Швейцарыя[8]. 22 снежня да адпаведнага пакета санкцый ЕС далучыліся Албанія, Ісландыя, Ліхтэнштэйн, Нарвегія, Паўночная Македонія, Сербія, Чарнагорыя[9][10].
Узнагароджаны шэрагам дзяржаўных узнагарод СССР і Рэспублікі Беларусь, сярод якіх ордэн «За службу Радзіме» ІІІ ступені (2008), медалі «За бездакорную службу» І і ІІ ступеняў (2003), медаль «За баявыя заслугі», медаль «За адзнаку ў ахове дзяржаўнай мяжы СССР», юбілейныя медалі і іншыя, ордэн Свяціцеля Кірыла Тураўскага II ступені (2013, Беларуская праваслаўная царква)[11].
У 2022 годзе прысвоена ганаровае званне «Заслужаны пагранічнік Рэспублікі Беларусь»[12].
Выхоўвае двух дачок[13].