Філіп Беатрыкс Сакі (польск.: Filip Beatrix (Szczęsny) Sacchi, 4 красавіка 1791, Масква — 16 красавіка 1850, Вустэр, Масачусетс, ЗША[1]) — святар, педагог, прафесар Полацкай езуіцкай акадэміі і Джорджтаўскага ўніверсітэта (ЗША).
Сын француза і італьянкі, народжаны ў Маскве, уступіў у Таварыства Ісуса 11 жніўня 1807 г. Потым два гады праходзіў выпрабаванні ў навіцыяце ў Дынабургу[2]. Вывучаў рыторыку ў Аршанскім езуіцкім калегіуме (1809—1811), філасофію (1811—1813) і французскую мову (1813—1814) у Полацкім езуіцкім калегіуме (акадэміі). Выкладаў граматыку ў калегіуме ў Пецярбургу (1814—1815). Прафесар паэтыкі і мовы, этыкі ў Полацкай езуіцкай акадэміі (1815—1817), прафесар паэтыкі і рыторыкі ў Віцебскім езуіцкім калегіуме (1817—1818). У 1818—1820 гг. вывучаў тэалогію ў Акадэміі[3].
Пасля выгнання езуітаў (1820) з Расійскай імперыі спачатку з’ехаў у Італію, а потым у 1821 г. у Злучаныя Штаты Амерыкі. Скончыў курс тэалогіі ў Джорджтаўнскім універсітэце (1821—1823)[1]. Дзякуючы рэкамендацыйным лістам біскупа Балонні і Тадэвуша Бжазоўскага, першага генерала адноўленнага ў 1814 г. Таварыства Ісуса, стаў выкладаць у гэтай езуіцкай навучальнай установе[4]. Прафесар лаціны і грэчаскай мовы у Джорджтаўнскім універсітэце. Дарадца правінцыяла (1834—1840), суперыёр у Пэрадайз (Пенсільванія), місіянер у штатах Пенсільванія і Мэрыленд, прафесар моў у каледжы Святога Крыжа (англ.: College of the Holy Cross) у Вустэры[1].