У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Мачалаў.
Фё́дар Іларыё́навіч Мача́лаў (1915, в. Лозы Сожнаўскага раёна Курскай вобласці, Расійская імперыя — 29 снежня 1941, каля Таржка Цвярской вобласці, РСФСР, СССР) — савецкі пілот-знішчальнік, удзельнік баёў на тэрыторыі Беларусі ў гады Другой сусветнай вайны.
Нарадзіўся ў 1915 годзе ў вёсцы Лозы Сожнаўскага раёна Курскай вобласці[1] (паводле іншых звестак у вёсцы Верхнія Лозы Белгародскай вобласці[2]).
Скончыў адэскае вучылішча лётчыкаў (1939).
22 чэрвеня 1941 года, у першы дзень нямецкага ўварвання ў Беларусь, намеснік камандзіра эскадрыллі 33-га авіяцыйнага палка Фёдар Мачалаў адным з першых збіў варожы самалёт-разведчык[3]. Са жніўня 1941 — капітан, камандзір звяна ў складзе 129-га знішчальнага авіяцыйнага палка (пазней пераўтвораны ў 5-ы гвардзейскі знішчальны авіяцыйны полк[4]). У выніку штурмавых дзеянняў з удзелам Мачалава было знішчана 15 самалётаў, 7 цыстэрнаў з палівам, 10 агнявых пунктаў, 12 аўтамашын з грузам і 700 вайскоўцаў.
Загінуў 29 снежня[1] (або 26 снежня[2]) 1941 у раёне Таржка пры спробе пасадзіць ЛаГГ-3, у якога спыніўся матор[3]. Пахаваны ў вёсцы Залазіна Новакарэльскага раёна Калінінскай вобласці, перазахаваны ў братэрскую магілу ля вёскі Талмачы Ліхаслаўскага раёна Цвярской вобласці[5]. Указам №102 ад 28 сакавіка 1942 узнагароджаны ордэнам Леніна (пасмяротна).
Імя Фёдара Мачалава носіць вуліца ў Пружанах Брэсцкай вобласці, дзе ён служыў на пачатку вайны.