Уладзі́мір Ану́фрыевіч Канава́ленка (22 красавіка 1917—22 сакавіка 1944) — удзельнік савецка-фінляндскай вайны 1939—1940 і Вялікай Айчыннай вайны, камандзір 203-га гвардзейскага стралковага палка 70-й гвардзейскай стрелковай дывізіі 13-й арміі Центрального фронту, гвардыі маёр. Герой Савецкага Саюза (1943).
У. А. Канаваленка нарадзіўся ў вёсцы Скрэбні Віцебскага павета (сучасны Віцебскі раён Віцебскай вобласці). У Чырвонай Арміі з 1937 года. У 1941 годзе Сухумскае ваенна-пяхотнае вучылішча. У дзеючай арміі падчас Вялікай Айчыннай вайны са студзеня 1942 г. Удзельнік Сталінградскай і Курскай бітваў.
Вызначыўся ў 1943 годзе ў баях за вызваленне Чарнігаўшчыны і Палесся. Полк пад камандаваннем гвардыі маёра У. А. Канаваленкі першым фарсіраваў раку Сейм, авалодаў чыгуначнай станцыяй Бахмач (Чарнігаўская вобласць), фарсіраваў рэкі Дзясну, Дняпро і Прыпяць. 23 верасня 1943 года полк адбіў 8 контратак праціўніка, знішчыў шмат яго жывой сілы і тэхнікі.
У. А. Канаваленка быў цяжка паранены ў баі каля горада Жмерынка (Вінніцкая вобласць) і памёр ад ран 22 сакавіка 1944 г. Пахаваны ў горадзе Жмерынка ў брацкай магіле.
Уладзімір Ануфрыевіч Канаваленка на сайце «Героі краіны»