wd wp Пошук: ⬜

Сігер Брабанцкі

Сігер Брабанцкі (Sigerius de Brabantia або Siger de Brabantt) (каля 1240—1284, Арвіета) — французскі філосаф, магістр, затым прафесар факультэта мастацтваў Парыжскага ўніверсітэта, заснавальнік артыстычнага факультэта Парыжскага універсітэта, заснавальнік заходнееўрапейскага (т. зв. «лацінскага») авераізма. Аўтар трактатаў і каментарыяў да «Фізікі», «Метафізікі» і іншым твораў Арыстоцеля.

Сігер лічыў, што ісціна рацыянальных ведаў можа прыйсці ў супярэчнасць з ісцінай рэлігійнага адкрыцця. Ён прызнаваў існаванне Бога як першапрычыны, адмаўляў тварэнне з нічога, лічыў, што свет «вечны» Богу. Сігер прыйшоў да высновы аб вечнасці і несатваральнасці свету, мяркуючы, што Бог ёсць першарухавік, але не стваральнік існага, адмаўляў неўміручасць індывідуальнай душы чалавека, адстойваў прыярытэт розуму. Цэнтральным у дактрыне Сігера Брабанцкага было вучэнне аб адзіным, універсальным розуме — агульным для ўсяго чалавецтва.

Ён быў празваны сучаснікамі «Вялікім». Погляды Сігера Брабанцкага былі асуджаныя Альбертам фон Больштэтам, Фамой Аквінскім і іншымі. Сігер неаднаразова (1270 і 1277 гг.) выклікаўся ў Рым да папскага двара, быў аддадзены суду інквізіцыі, падчас следства забіты асабістым сакратаром.

Зноскі

Літаратура

Сігер Брабанскі // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 2002. — Т. 14: Рэле — Слаявіна. — С. 365. — 512 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0238-5 (т. 14), ISBN 985-11-0035-8.