Сланечнікавы алей

Сланечнікавы алей — тлусты раслінны алей, які атрымліваецца з насення сланечніка.

Уяўляе сабой вадкасць залаціста-жоўтага колеру. Паўвысыхальны алей. Шчыльнасць 924 кг/м³ (пры тэмпературы 15 °C), тэмпература застывання ад -16 да -19 °C.

Алей сланечнікавы сыры нерафінаваны бывае наступных тыпаў:

• Прэсавы (т. зв. халоднага адціскання);
• Экстракцыйны.

Склад

Складанне тлустых кіслот у сланечнікавым алеі (у %): сцеарынавая 1,6—4,6, пальміцінавая 3,5—6,4, мірысцінавая да 0,1, арахінавая 0,7—0,9, алеінавая 24—40, лінолевая 46—62, ліналенавая да 1. Сярэдняя малекулярная маса тлустых кіслот 275—286. Складанне фосфаразмяшчаючых рэчываў, такаферолу, воскаў, вільгаці, лятучых рэчываў, не тлушчавых прымешак, велічыня каляровага ліку, празрыстасці, перакіснага ліку, тэмпературы ўспышкі, а таксама гатунак — залежаць ад спосабу адціску, экстракцыі і наступнай апрацоўкі масла, змяняючыся ў шырокіх межах.

Сланечнікавы алей не можа ўтрымліваць халестэрын, так як ён мае расліннае паходжанне. Тым не менш, многія вытворцы ў рэкламных мэтах спецыяльна падкрэсліваюць яго адсутнасць.

Ужыванне

Сланечнікавы алей — адзін з найважнейшых раслінных алеяў, які мае вялікае народна-гаспадарчае значэнне. У кулінарыі ўжываецца для смажання і для запраўкі салаты. З яго вырабляюць маргарын і кулінарныя тлушчы (шляхам гідрыравання). Сланечнікавы алей ужываецца пры вырабе кансерваў, а таксама ў мылаварнай і лакафарбавай прамысловасці. Сланечнікавы алей уваходзіць у склад розных мазяў.

Літаратура

• Сланечнікавы алей // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 2002. — Т. 14: Рэле — Слаявіна. — С. 506. — 512 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0238-5 (т. 14), ISBN 985-11-0035-8.

Трэба выправіць арфаграфію ў артыкуле! Магчыма гэты машынны пераклад або выкарыстанне ненарматыўнага правапісу ці лексікону. Для спраўджэння існуюць адмысловыя праграмы.