wd wp Пошук: ⬜

Сакрат Яновіч

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з імем Сакрат. У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Яновіч. Сакрат Яно́віч (4 верасня 1936, Крынкі, Беластоцкае ваяводства, Польшча — 17 лютага 2013, Крынкі[1]) — польскі беларускі пісьменнік, аўтар 30 кніг. Член Беларускага літаратурнага аб’яднання «Белавежа» і Саюза польскіх пісьменнікаў (з 1971), старшыня Клубу Саюза польскіх пісьменнікаў у Беластоку (1976—1981).

Біяграфія

Нарадзіўся ў сям’і шаўца. Скончыў Беластоцкі электратэхнікум (1955). Працаваў брыгадзірам электраманцёраў на баваўняным камбінаце пад Беластокам. Перакладчык, потым журналіст у газеце «Ніва» (з 1956). Загадчык арганізацыйнага аддзела Галоўнага праўлення Беларускага грамадска‑культурнага таварыства (1959—1962). У 1960 скончыў завочнае аддзяленне беларускай філалогіі Настаўніцкага інстытута ў Беластоку. У 1958—1970 супрацоўнічаў са Службай бяспекі Польскай Народнай Рэспублікі, назіраючы за асяродкам газеты «Ніва», а таксама Беларускага грамадска-культурнага таварыства (у 2007 прызнаўся пра гэта ў люстрацыйнай анкеце).[2] Калі ён разарваў супрацоўніцтва са спецслужбамі, у 1970 яго звольнілі з «Нівы» нібыта «за беларускі нацыяналізм»[1], застаўся беспрацоўным, нейкі час рабіў грузчыкам, тэхнікам бяспекі працы. Скончыў завочны факультэт польскай і славянскай філалогіі Варшаўскага ўніверсітэта (1973). Інструктар-метадыст Беластоцкага гарадскога Дому культуры (2-я пал. 1970-х), тэхнічны рэдактар «Нівы» (1-я пал. 1980‑х). Старшыня Беларускага дэмакратычнага аб’яднання [3] (утворана на пач. 1990). Напачатку XXI ст. займаўся актыўнай літарганізатарскай дзейнасцю, у яго Villa Socrates праходзілі шматлікія беларускія і міжнародныя інтэлектуальныя спатканні.

Творчасць

Дэбютаваў апавяданнем у 1956 («Ніва», Беласток). Пісаў на беларускай і польскай мовах. Аўтар зборнікаў апавяданняў і мініяцюр. С. Яновіч напісаў каля 30 кніг, сярод якіх «Беларусь, Беларусь», «Доўгая смерць Крынак» і інш. Пераклаў на польскую мову «Вітражы» Я. Брыля (Варшава, 1979), п’есу Я. Шабана «Шрамы» (для Драматычнага тэатра імя Я. Вянгеркі ў Беластоку).

Узнагароды

Сярэбраны Крыж заслугі.

Бібліяграфія

«Загоны», апавяданні (Беласток, 1969);
«Wielkie miasto Białystok» («Вялікі горад Беласток»), мініяцюры (1973);
«Не пашанцавала» (Беласток, 1978);
«Zapomnieliska» («Забыцці»), мініяцюры (Вроцлаў, 1978);
«Сярэбраны яздок», проза (Мінск, 1978);
«Ściana» («Сцяна»), аповесць (Ольштын, 1979);
«Małe dni» («Малыя дні»), мініяцюры (Варшава, 1981);
«Samosiej» («Самасей»), аповесць (Варшава, 1981);
«Trzecia pora» («Трэцяя пара»), мініяцюры (Варшава-Беласток, 1983);
«Miniatures» («Мініяцюры»), мініяцюры (бел., англ.; Лондан, 1984);
«Srebrny jeździec» («Сярэбраны яздок»), гістарычнае апавяданне (Варшава, 1984);
«Białoruś, Białoruś» («Беларусь, Беларусь»), эсэ (1987);
«Terra Incognita: Białoruś» («Terra Incognita: Беларусь»), эсэ (1993);
«Dolina pełna losu» («Даліна, поўная лёсу»), аповесці (1994);
«Nasze tysiąc lat» («Нашая тысяча гадоў»), размовы з Юр’ем Хмялеўскім (2000);
«Ojczystość. Białoruskie ślady i znaki» («Айчына. Беларускія сляды і знакі»), зборнік эсэ (2001);
«Хатняе стагоддзе», аповесць (Крынкі, 2008)[4].

Зноскі

1 2 Памёр пісьменнік Сакрат Яновіч (Крынкі, Падляшша), Наша Ніва (18.02.2013)
↑ Польскае радыё для замежжа: Сакрат Яновіч — агент спецслужбаў ПНР
↑ Першая беларуская палітычная партыя ў пасляваеннай Польшчы.
↑ Яновіч С. Хатняе стагоддзе / Рэд. Ю.Хмялеўскі, маст.рэд. П. Грэсь — Крынкі: Villa Sokrates, 2008. — 161 с., іл., 21 см — ISBN 978-83-913706-6-6-0

Літаратура

Беларускія пісьменнікі (1917—1990): Даведнік; Склад. А. К. Гардзіцкі. Нав. рэд. А. Л. Верабей. — Мн.: Мастацкая літаратура, 1994. — 653 с.: іл. ISBN 5-340-00709-X
Яновіч Сакрат // Беларускія пісьменнікі: Біябібліяграфічны слоўнік. У 6 т. / пад рэд. А. І. Мальдзіса. — Мн.: БелЭн, 1992—1995.

Спасылкі

Выбраныя творы С. Яновіча — Эл.рэсурс knihi.com