У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Кароль.
Рыгор Якаўлевіч Кароль (20 лістапада 1922, Петрыкаўскі раён, Гомельская вобласць — 7 мая 1985, Гомель) — камандзір разліку гарматы; камандзір агнявога ўзвода 124-га гвардзейскага артылерыйскага палка 52-й гвардзейскай стралковай дывізіі, гвардыі старшы сяржант. Поўны кавалер ордэна Славы.
Нарадзіўся 20 кастрычніка 1922 года ў вёсцы Турок Петрыкаўскага раёна Гомельскай вобласці Беларусі ў сялянскай сям’і. Беларус. Скончыў 10 класаў. Працаваў у калгасе.
У Чырвонай Арміі з 1940 года. У баях Вялікай Айчыннай вайны з чэрвеня 1941 года. Змагаўся з нямецка-варожымі акупантамі на Заходнім, Калінінскім, Сталінградскім, 2-м, 3-м Прыбалтыйскіх і 1-м Беларускім франтах. Актыўны удзельнік баёў пад Сталінградам, на Курскай дузе, у Прыбалтыцы, Польшчы, Германіі. Член ВКП/КПСС з 1943 года.
Камандзір разліку гарматы 124-га гвардзейскага артылерыйскага палка гвардыі старшы сяржант Рыгор Кароль 19 студзеня 1944 года ў раёне вёскі Батава, размешчанай у дваццаці трох кіламетрах на захад ад горада Навасакольнікі Пскоўскай вобласці, прамой наводкай з гарматы разбіў два кулямёты і процітанкавую гармату непрыяцеля, чым забяспечыў паспяховае рашэнне баявой задачы.
Загадам па 52-й гвардзейскай стралковай дывізіі № 050 ад 28 студзеня 1944 года за мужнасць і адвагу выяўленыя ў баях гвардыі старшы сяржант Кароль Рыгор Якаўлевіч узнагароджаны ордэнам Славы 3-й ступені[1].
Камандзір гарматы 124-га гвардзейскага артылерыйскага палка гвардыі старшы сяржант Рыгор Кароль у баях з 17 па 23 ліпеня 1944 года ў раёне населенага пункта Авечкіна Пскоўскай вобласці гарматным агнём падавіў чатыры кулямёты, дзесяць гармат, знішчыў да ўзвода пяхоты, што дало магчымасць прарваць абарону праціўніка.
Загадам па 1-й ударнай арміі № 0277 ад 29 жніўня 1944 года за мужнасць і адвагу выяўленыя ў баях гвардыі старэйшы сяржант Кароль Рыгор Якаўлевіч узнагароджаны ордэнам Славы 2-й ступені[1].
Камандзір агнявога ўзвода 124-га гвардзейскага артылерыйскага палка гвардыі старшы сяржант Рыгор Кароль у баях за сталіцу Германіі Берлін у перыяд з 22 красавіка па 2 мая 1945 года, камандуючы байцамі, даручанага яму агнявога ўзвода, разбіў бронетранспарцёр, гармату, падавіў дзве мінамётныя батарэі, адзінаццаць кулямётаў, рассеяў і часткова знішчыў больш ўзвода пяхоты.
Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 15 мая 1946 года за ўзорнае выкананне заданняў камандавання ў баях з нямецка-варожымі захопнікамі гвардыі старшы сяржант Кароль Рыгор Якаўлевіч узнагароджаны ордэнам Славы 1-й ступені, стаўшы поўным кавалерам ордэна Славы[1].
У 1946 годзе гвардыі старшына Кароль Р. Я. дэмабілізаваны. Вярнуўся ў родную Гомельскую вобласць. Быў начальнікам лесаўчастку.
У 1952 Р. Я. Кароль прызваны ў Савецкую Армію, скончыў афіцэрскія курсы. З 1974 года гвардыі маёр Кароль Г. Я. — у запасе. Жыў у горадзе Гомель. Памёр 7 мая 1985 года.
Григорий Яковлевич Король на сайце «Героі краіны»
Тэмы гэтай старонкі (21):