Рыгор Пятровіч Рычаго́ў[1] (нар. 10 красавіка 1944) — вучоны ў галіне хірургіі, доктар медыцынскіх навук (1989), прафесар (1993).
Нарадзіўся ў горадзе Давыд-Гарадок. Скончыў сярэднюю школу № 1 Давыд-Гарадка ў 1963 годзе. У 1969 годзе скончыў 1-ы Ленінградскі медыцынскі інстытут і па 1971 год клінічны ардынатар на кафедры шпітальнай хірургіі ў ім. Потым па размеркаванню працаваў у сістэме 3-га Галоўнага Упраўлення Міністэрства аховы здароўя СССР. У 1973—1981 гадах займаў пасаду загадчыка хірургічнага аддзялення медсанчасткі № 4 МСА-16 у горадзе Чкалаўск (Таджыкская ССР) і адначасова вучыўся ў аспірантуры пры Навукова-даследчым інстытуце гастраэнтэралогіі Акадэміі навук Таджыкскай ССР[2]. У 1979 годзе абараніў кандыдацкую дысертацыю на тэму «Значение комплексной эзофагогастродуоденоскопии в диагностике хирургических заболеваний верхнего отдела пищеварительного тракта в условиях общелечебного учреждения»[2]. У 1981—1982 гадах Р. П. Рычагоў на пасадах галоўнага хірурга, намесніка начальніка медыка-санітарнага аб’яднання па хірургічнай службе[2]. У 1982 годзе абраны загадчыкам страўнікава-кішачным з абдамінальнай хірургіяй Навукова-даследчага інстытута гастраэнтэралогіі Акадэміі навук Таджыкскай ССР[2]. З 1989 года — старэйшы навуковы супрацоўнік. У 1989 годзе абараніў доктарскую дысертацыю на тэму «Прогнозирование и профилактика некоторых послеоперационных осложнений в хирургии язвенной болезни»[3].
З 1990 па верасень 2009 года Р. П. Рычагоў у Беларускім дзяржаўным медыцынскім універсітэце на пасадзе загадчыка кафедры агульнай хірургіі[3], з 1993 года ў званні прафесара. З 1996 года — галоўны хірург-кансультант Рэспубліканскай бальніцы Упраўлення справамі Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь[2].
Аўтар навуковых прац па агульнай хірургіі, хірургічнай гастраэнтэралогіі, малаінвазіўных і лазерных тэхналогіях. Аўтар і сааўтар больш за 400 навуковых публікацый, 13 вынаходстваў, 6 рацыяналізатарскіх прапаноў[3].
Член вучонага савета Беларускай медыцынскай акадэміі паслядыпломнай адукацыі па абароне дысертацый па спецыяльнасцям хірургія, уралогія і анестэзіялогія. Намеснік старшыні навуковага таварыства хірургаў Беларусі, член Міжнароднага таварыства хірургаў і гастраэнтэролагаў, Еўрапейскай асацыяцыі хірургаў, Расійскага таварыства эндаскапічных хірургаў. Прымаў удзел у арганізацыі і правядзенні шэрагу з’ездаў і пленумаў навуковага таварыства хірургаў Рэспублікі Беларусь, тэматычных навуковых канферэнцый. Неаднаразова выступаў з дакладамі на Міжнародных канферэнцыях у Афінах, Рыме, Гановеры, Кракаве, Варшаве, Празе, Бруселі, Дубаі. Галоўны рэдактар часопіса «Хирургия. Восточная Европа»[3].
Сярод апублікаванага:
Узнагароджаны знакам «Выдатнік аховы здароўя Рэспублікі Беларусь» (1995), Ганаровымі граматамі Міністэрства аховы здароўя Рэспублікі Беларусь (2009) і Мінскага гарадскога Савета дэпутатаў, Ганаровай граматай і нагрудным знакам Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь (2008). У 2000 годзе атрымаў спецыяльную стыпендыю Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь за індывідуальныя паказчыкі ў працы[3].