Прамбанан (індан.: Candi Prambanan) — помнік індуісцкай архітэктуры IX ст. н. э. на востраве Ява ў Інданезіі.
Назва архітэктурнага комплекса Прамбанан запазычана ад наймення суседняй вёскі і паходзіць ад яв.: Para Brahman, што значыць “найвышэйшы брахман”. Згодна пісьмовай крыніцы 856 г. ён меў назву Шывагра або Шывалая (літаральна “прастора Шывы”).
Будаўніцтва звязана з прыходам да ўлады ў старажытнай дзяржаве Матарам ў сярэдзіне IX ст. індуісцкай дынастыі. Першапачаткова ўяўляў сабою комплекс з некалькіх індуісцкіх храмаў, прысвечаных Шыве. У цэнтральным храме магла захоўвацца вялізарная статуя гэтага бога. Прамбанан быў пакінуты вернікамі ў X ст. н. э. у сувязі з вулканічнай актыўнасцю і масавым перасяленнем на ўсход вострава Ява.
У навуковай літаратуры першае апісанне храмавага комплекса з’явілася ў 1811 г. З 1918 г. адбываецца паступовая рэканструкцыя.
Комплекс Прамбанан складаецца ўсяго з 240 асобных індуісцкіх храмаў. Цэнтральнае месца займаюць храмы, прысвечаныя багам Шыве, Вішну і Брахме. Храм Шывы найбольшы па памерах, дасягае 47 м у вышыню і 37 м у шырыню.
Асаблівую цікавасць маюць рэльефы з выявамі сцэн з “Махабхараты” і “Рамаяны”:
Прамбанан уключаны ў 1991 г. у спіс сусветнай спадчыны ЮНЕСКА.