Планкаўскі ціск — адзінка ціску ў планкаўскай сістэме адзінак, якая пазначаецца pP, велічыня, якая мае размернасць ціску і, як і іншыя планкаўскія адзінкі, састаўленая са здабытку фундаментальных пастаянных ў адпаведных ступенях.
p
P
=
F
P
l
P
2
=
c
7
ℏ
G
2
≈
{\displaystyle p_{\text{P}}={\frac {F_{\text{P}}}{l_{\text{P}}^{2}}}={\frac {c^{7}}{\hbar G^{2}}}\approx }
4,63309 × 10113 Па,
дзе
F
P
{\displaystyle F_{\text{P}}}
c
{\displaystyle c}
ℏ
{\displaystyle \hbar }
G
{\displaystyle G}
l
P
{\displaystyle l_{\text{P}}}
— планкаўская даўжыня
Узровень гукавога ціску — вымеранае па адноснай шкале значэнне гукавога ціску, аднесенае да апорнага ціску
p
S P L
{\displaystyle ~p_{\mathrm {SPL} }}
20 мкПа, які адпавядае парогу чутнасці сінусоіднай гукавой хвалі частатой 1 кГц:
S P L
= 20
l g
p
20 μ Π
a
{\displaystyle \mathrm {SPL} =20~\mathrm {lg} ~{p \over 20~\mu \Pi \mathrm {a} }}
дБ.