Палярная сістэма каардынат — двухмерная сістэма каардынат, у якой кожны пункт на плоскасці вызначаецца двума лікамі — палярным вуглом і палярным радыусам. Палярная сістэма каардынат асабліва карысная ў выпадках, калі адносіны паміж пунктамі прасцей адлюстраваць у выглядзе радыусаў і вуглоў; ў больш распаўсюджанай, дэкартавай або прамавугольнай сістэме каардынат, такія адносіны можна ўсталяваць толькі шляхам прымянення трыганаметрычных ураўненняў.
Палярная сістэма каардынат задаецца прамянём, які называюць нулявым або палярнай воссю. Пункт, з якога выходзіць гэты прамень, называецца пачаткам каардынат альбо полюсам. Любы пункт на плоскасці вызначаецца двума палярнымі каардынатамі: радыяльнай і вуглавой. Радыяльная каардыната (звычайна пазначаецца
r
{\displaystyle r}
) адпавядае адлегласці ад пункта да пачатку каардынат. Вуглавая каардыната таксама называецца палярным вуглом або азімутам і пазначаецца
φ
{\displaystyle \varphi }
, роўная куце, на які трэба павярнуць супраць гадзінны стрэлкі палярную вось для таго, каб патрапіць у гэты пункт.[1]
Вызначаная такім чынам радыяльная каардыната можа прымаць значэнні ад нуля да бясконцасці, а вуглавая каардыната змяняецца ў межах ад 0° да 360°. Аднак, для зручнасці вобласць значэнняў палярнай каардынаты можна пашырыць за межы поўнага вугла, а таксама дазволіць ёй прымаць адмоўныя значэння, што адказвае павароту палярнай восі па гадзіннікавай стрэлцы.
Кожны пункт у палярнай сістэме каардынат можа быць вызначана двума палярнымі каардынатамі, што звычайна называюцца
r
{\displaystyle r}
(радыяльная каардыната, вуглавая адлегласць, сустракаецца варыянт
ρ
{\displaystyle \rho }
) і
φ
{\displaystyle \varphi }
(вуглавая каардыната, палярны вугал, азімут, пазіцыйны вугал, часам пішуць
θ
{\displaystyle \theta }
альбо
t
{\displaystyle t}
). Каардыната
r
{\displaystyle r}
адпавядай адлегласці да полюса, а каардыната
φ
{\displaystyle \varphi }
роўная куце ў напрамку супраць гадзінны стрэлкі ад прамяня праз 0° (часам называецца палярнай воссю)[1].
Палярны радыус вызначаны для любога пункта плоскасці і прымае неадмоўныя значэння
r ⩾ 0
{\displaystyle r\geqslant 0}
. Палярны вугал
φ
{\displaystyle \varphi }
вызначаны для любога пункта плоскасці, за выключэннем полюса
O
{\displaystyle O}
, і прымае значэння
− π < φ ⩽ π
{\displaystyle -\pi <\varphi \leqslant \pi }
. Палярны вугал вымяраецца ў радыянах і адлічваецца ад палярнай восі:
Напрыклад, пункт з каардынатамі
( 3 ,
60
∘
)
{\displaystyle (3,;60^{\circ })}
будзе выглядаць на графіку як пункт на промні, які ляжыць пад вуглом 60° да палярнай восі, на адлегласці 3 адзінкі ад полюса. Пункт з каардынатамі
( 3 ,
−
300
∘
)
{\displaystyle (3,;-300^{\circ })}
будзе намаляваная на тым жа месцы.
Кожны камплексны лік можа быць прадстаўлены пунктам на камплекснай плоскасці, і, адпаведна, гэты пункт можа вызначацца ў дэкартавых каардынатах (прамавугольная альбо дэкартавая форма), або ў палярных каардынатах (палярная форма). Камплексны лік z можа быць запісаны ў прамавугольнай форме як:
x + i y
{\displaystyle z=x+iy,}
дзе i — уяўная адзінка, ці ў палярнай:
r ⋅ ( cos φ + i sin φ )
{\displaystyle z=r\cdot (\cos \varphi +i\sin \varphi )}
і адсюль, як:
r
e
i φ
{\displaystyle z=re^{i\varphi },}
дзе e — лік Эйлера. Дзякуючы формуле Эйлера, абодва прадстаўлення эквівалентныя.[2] (Варта адзначыць, што ў гэтай формуле, падобна астатнім формул, якія змяшчаюць узвядзенне ў ступень вуглоў, вугал φ зададзена ў радыянах.)
Для пераходу паміж прамавугольным і палярным прадстаўленнем камплексных лікаў, могуць выкарыстоўвацца прыведзеныя вышэй формулы пераўтварэння паміж сістэмамі каардынат.
Аперацыі множанне, дзяленне і узвядзенне ў ступень з камплекснымі лікамі, як правіла, прасцей праводзіць у палярнай форме. Згодна з правіламі ўзвядзення ў ступень:
r
0
e
i
φ
0
⋅
r
1
e
i
φ
1
=
r
0
r
1
e
i (
φ
0
φ
1
)
{\displaystyle r_{0}e^{i\varphi _{0}}\cdot r_{1}e^{i\varphi _{1}}=r_{0}r_{1}e^{i(\varphi _{0}+\varphi _{1})},}
r
0
e
i
φ
0
r
1
e
i
φ
1
=
r
0
r
1
e
i (
φ
0
−
φ
1
)
{\displaystyle {\frac {r_{0}e^{i\varphi _{0}}}{r_{1}e^{i\varphi _{1}}}}={\frac {r_{0}}{r_{1}}}e^{i(\varphi _{0}-\varphi _{1})},}
( r
e
i φ
)
n
=
r
n
e
i n φ
{\displaystyle (re^{i\varphi })^{n}=r^{n}e^{in\varphi },}