У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Каралёў. Павел Міхайлавіч Каралёў (16 (29) ліпеня 1915, Крыцкія, цяпер Шумілінскі раён, Віцебская вобласць — 1 сакавіка 1998) — удзельнік Вялікай Айчыннай вайны. Герой Савецкага Саюза (1945).
Скончыў 7 класаў, працаваў у калгасе, затым у Ленінградзе на паравоза-будаўнічым заводзе. У Чырвонай Арміі ў 1936—1939 гг. і з чэрвеня 1941 года. Удзельнічаў у паходзе савецкіх войск у Заходнюю Беларусь у 1939 г.
3 лістапада 1941 г. ваяваў на Заходнім, Бранскім, 1-ым Украінскім франтах. У 1942 г. скончыў армейскія курсы малодшых лейтэнантаў. Камандзір батарэі 528-га пушачнага артылерыйскага палка капітан Каралёў вызначыўся ў баях па ўтрыманні і пашырэнні плацдарма на левым беразе ракі Одэр у раёне горада Олау. 3 27 студзеня па 4 лютага артылерысты адбілі 11 контратак праціўніка і нанеслі яму значны ўрон у баявой тэхніцы і жывой сіле. 5 лютага вораг падцягнуў рэзервы, пацясніў стралковыя падраздзяленні і акружыў наш назіральны пункт. Каралёў арганізаваў яго кругавую абарону і выклікаў агонь сваёй артылерыі на сябе. У гэты дзень разлікі пушак адбілі 14 варожых атак і адстаялі плацдарм. Званне Героя Савецкага Саюза П. М. Каралёву было прысвоена 27.06.1945 г.
У 1947 г. скончыў Вышэйшую афіцэрскую артылерыйскую школу ў Ленінградзе. 3 1957 г. маёр П. М. Каралёў — у запасе. Жыў у Вінніцы, працаваў у Вінніцкім абласным камітэце ДТСААФ.