Мі́чыф (фр.: Métchif, англ.: Michif) — крэольская мова ў Паўночнай Амерыцы.
Мічыф узнік на тэрыторыі сучаснай Канады і поўначы ЗША ў выніку французскай каланізацыі і першапачаткова з’яўляўся памежнай кантактнай мовай паміж французскімі каланістамі і індзейцамі. Асновай мічыфу стала старафранцузская мова з лексічным запазычаннем індзейскіх слоў. Большасць дзеясловаў запазычаны з мовы кры.
Назва паходзіць ад старафранцузскага слова Métif (“каляровы”). У наш час метысы-носьбіты мічыфу сустракаюцца ў Канадзе, радзей на поўначы ЗША.