У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Катаеў.
Міхаіл Максімавіч Катаеў (1903—1944) — старшыня Рабоча-сялянскай Чырвонай Арміі, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, Герой Савецкага Саюза (1944).
Міхаіл Катаеў нарадзіўся 20 лістапада (па новаму стылю — 3 снежня) 1903 года ў вёсцы Асьмерыжск (цяпер — Качырскі раён Паўладарскай вобласці Казахстана). Рускі [1] Атрымаў пачатковую адукацыю. У 1925—1927 гадах Катаеў праходзіў службу ў Рабоча-сялянскай Чырвонай Арміі. Дэмабілізаваўшыся, вярнуўся на радзіму, загадваў хатай-чытальней, затым быў бухгалтарам у Паўладарскім гарадскім здраўаддзеле, старшынёй сельсавета ў Асмерыжске. У верасні 1941 года Катаеў быў прызваны на службу ў Рабоча-сялянскую Чырвоную Армію і накіраваны на фронт Вялікай Айчыннай вайны. Да верасня 1943 года гвардыі старшыня Міхаіл Катаеў быў наводчыкам супрацьтанкавай стрэльбы 7-га гвардзейскага знішчальна-супрацьтанкавага дывізіёна 7-га гвардзейскага кавалерыйскага корпуса 61-й арміі Цэнтральнага фронту. Вызначыўся падчас бітвы за Дняпро[2].
У ноч з 26 на 27 верасня 1943 года Катаеў у складзе свайго разліку пераправіўся праз Дняпро у раёне вёскі Ніўкі Брагінскага раёна Гомельскай вобласці Беларускай ССР і прыняў удзел у баях на плацдарме на яго заходнім беразе. Падчас бою Катаеў закідаў гранатамі нямецкія траншэі, дзякуючы чаму праз раку змаглі пераправіцца астатнія часткі корпуса.
Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 15 студзеня 1944 года за «ўзорнае выкананне баявых заданняў камандавання на фронце барацьбы з нямецкімі захопнікамі і праяўленыя пры гэтым мужнасць і гераізм» гвардыі старшына Міхаіл Катаеў быў удастоены высокага звання Героя Савецкага Саюза[3]. Ордэн Леніна і медаль «Залатая Зорка» ён атрымаць не паспеў, так як 26 студзеня 1944 года загінуў у баі ў Гомельскай вобласці. Пахаваны на Кургане Славы ў горадзе Мазыр[2].
Быў таксама узнагароджаны ордэнам Чырвонай Зоркі[2].
У гонар Катаева названы вуліцы ў Мазыры і Паўладары, названы Дом піянераў і школьнікаў у Паўладары[2].