wd wp Пошук: ⬜

Міхаіл Іванавіч Гальшанскі

Міхаіл Іванавіч Гальшанскі (? — 1433), прадстаўнік роду Гальшанскіх [1].

Біяграфія

Належаў да знакамітага літоўскага княжага роду Гальшанскіх герба «Гіпацэнтаўр». Сын Івана Гальшанскага ад шлюбу з Агрыпінаю (1350/2-?), дачкою Святаслава Іванавіча Смаленскага, вялікага князя смаленскага. Сястра Агрыпіны Ганна была жонкай Вітаўта[2]. Меў братоў Данілу (загінуў у бітве пад Вількамірам (1435) на баку Свідрыгайлы), Юрыя, Сямёна, Аляксандра, Андрэя, Глеба і сястру Ульяну (была жонкай Сямёна Раманавіча Кобрынскага(руск.) бел.).

У 1422 годзе князь Міхаіл Іванавіч Гальшанскі згадваецца ў званні князя-намесніка кіеўскага.

Разам са сваім братам Сямёнам Лютым быў актыўным удзельнікам міжусобнай барацьбы паміж Жыгімонтам Кейстутавічам і Свідрыгайлам за вялікае княжанне. Спачатку Міхаіл Гальшанскі ваяваў на баку Свідрыгайлы і на чале яго войска ў чэрвені 1433 разграміў войскі Жыгімонта, якімі камандаваў Пётр Мантыгірдавіч, каля Маладзечна [1][3].

Але ў хуткім часе князі Сямён і Міхаіл Гальшанскія перайшлі на бок Жыгімонта. Верагодна, у жніўні 1433 у Барысаве Міхаіл трапіў у палон да Свідрыгайлы і быў пакараны смерцю.

Яго, як і брата Сямёна, патапілі ў Заходняй Дзвіне паблізу Віцебска.

Пячатка Міхаіла Іванавіча з выяваю збройнага кентаўра захавалася пры дакументах Мельнскай дамовы.

Mixаіл Альшанскі/Альшаніцкі ў дакументах 1439-48 гг

У 1439-48 гадах у крыніцах згадваецца знаходжанне ў Чырвонай Русі Міхаіла Альшанскага альбо Альшаніцкага. Польская даследчыца Г. Малахоўская лічыць яго тоесным Міхаілу Гальшанскаму (адмаўляючы, такім чынам, гібель Гальшанскага у 1433 г.).[4] Ю. Вольф лічыць яго тоесным Міхаілу Канстанцінавічу Пінскаму, які ў такім разе тытулуецца ў гэтых выпадках па Альшаніцы (Міхаіл Альшаніцкі выступае з патронімам «Канстанцінавіч» на адным дакуменце Свідрыгайлы).[5]

Гэты Міхаіл быў жанаты з Марыяй, якая, магчыма, паходзіла з Чырвонай Русі. У 1440 годзе жонка падаравала яму сёлы Заланіў(укр.) бел., Дычкы(укр.) бел., Підкамінь(укр.) бел. у Галіцкай зямлі[6]. У 1439 годзе згаданы, як Альшанскі і Быбельскі(руск.) бел., таму можна выказаць здагадку, што яго жонка — дачка Ходкі Быбельскага(укр.) бел.[4].

Радавод

Марыя

Васіліса

Фёдар

Альгімонт^?

Міндоўг

Даніл

Януш

Уладзімір

Аляксандр?

Анастасія

Глеб?

Багдана

Ганна

Аляксандр

Васіль

Ядвіга

Андрэй

Ульяна

Ганна

Аляксандра

Марыя

Міхаіл

Юліянія

Барбара

Соф'я

Андрэй

Юрый

Ганна

Барыс?

Фядора

NN дачка

Алена

Зноскі

1 2 Гольшанские // Иван // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 157. — 737 с.
↑ Князья Гольшанские (Ольшанские) (нявызн.). Генеалогия русской знати. Архівавана з першакрыніцы 16 красавіка 2012. Праверана 4 студзеня 2010.
↑ Krupska Anna. Montygierdowicz Piotr (Petrassius, Pietrasz, Petrasy), (zm. po r. 1456) // Polski Słownik Biograficzny. — Wrocław — Warszawa — Kraków — Gdańsk : Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, 1976. — Tom XXI/4, zeszyt 91. — S. 675. (польск.)
1 2 Małaczyńska Gertruda. Holszański Michał h. Hippocentaurus (zm. 1448)… — S. 589.
↑ Wolff, Kniaziowie…, ss. 14-15.
↑ Akta grodzkie i ziemskie… — T. 12. — S. 81. — № 807. (лац.)

Літаратура

Wolff J., Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku. Warszawa, 1895.
Nowak P., Pokora P. Dokumenty strony polsko-litewskiej pokoju mełneńskiego z 1422 roku. — Poznań, 2004.
Małaczyńska Gertruda. Holszański Michał h. Hippocentaurus (zm. 1448) // Polski Słownik Biograficzny. — Wrocław — Warszawa — Kraków : Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, 1961. — Tom IX/4, zeszyt 43. — S. 589. (польск.)

Спасылкі