У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Міхайлаў.
Мікалай Іванавіч Міхайлаў (1923—1943) — старшы лейтэнант Рабоча-сялянскай Чырвонай Арміі, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, Герой Савецкага Саюза (1943).
Мікалай Міхайлаў нарадзіўся 6 снежня 1923 года ў вёсцы Малая Мінуса (цяпер — Мінусінскі раён Краснаярскага краю). Скончыў сем класаў школы. У 1941 годзе Міхайлаў быў прызваны на службу ў Рабоча-сялянскую Чырвоную Армію. У 1942 годзе ён скончыў пяхотнае вучылішча. З 1943 года — на франтах Вялікай Айчыннай вайны[1].
Да кастрычніка 1943 года старэйшы лейтэнант Мікалай Міхайлаў камандаваў ротай 236-га стралковага палка 106-й стралковай дывізіі 65-й арміі Цэнтральнага фронту. Вызначыўся падчас бітвы за Днепр. 15 кастрычніка 1943 года рота Міхайлава адной з першых пераправілася праз Дняпро ў раёне пасёлка Лоеў Гомельскай вобласці Беларускай ССР і прыняла актыўны ўдзел у баях за захоп і ўтрыманне плацдарма на яго заходнім беразе. 17 кастрычніка 1943 года каля вёскі Казярогі Лоеўскага раёна рота Міхайлава адбіла сем нямецкіх контратак[1].
Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 30 кастрычніка 1943 года старэйшы лейтэнант Мікалай Міхайлаў быў удастоены высокага звання Героя Савецкага Саюза. Ордэн Леніна і медаль «Залатая Зорка» ён атрымаць не паспеў, так як загінуў у баі 16 лістапада 1943 года. Пахаваны ў вёсцы Деражичи Лоеўскага раёна[1].
Таксама быў узнагароджаны ордэнам Чырвонай Зоркі[1].
У гонар Міхайлава названая вуліца ў Мінусінск. На будынку Мінусінскага краявога вучылішча культуры і мастацтва (былая школа № 2) у 2000 годзе ўстаноўлена мемарыяльная дошка з тэкстам: «У гэтым будынку вучыўся з 1936 па 1937 гг. Герой Савецкага Саюза Мікалай Іванавіч Міхайлаў»[2].