Мальтоза (ад англ.: Malt — солад) — саладовы цукар, 4-О-α-D-глюкапіраназіл-D-глюкоза, прыродны дыцукрыд, які складаецца з двух рэшткаў D-глюкозы. Змяшчаецца ў вялікай колькасці ў прарослым зерні (соладзе) ячменю, жыта і іншых збожжавых; выяўлены таксама ў таматах, у пылку і нектары шэрагу раслін.
Мальтоза лёгка растваральныя ў вадзе, мае салодкі смак. Малекулярная маса мальтозы 342,32 а.а.м. Тэмпература плаўлення 108 °С (бязводная).
Мальтоза з’яўляецца аднаўляючым цукрам, бо мае незамешчаную паўацэтальную гідраксільную групу.
Пры кіпячэнні мальтоза з разведзенай кіслатой і пры дзеянні фермента мальтаза гідралізуецца (ўтвараюцца дзве малекулы D-глюкозы C6H12O6).
C
12
H
22
O
11
H
2
O → 2
C
6
H
12
O
6
.
{\displaystyle \mathrm {C_{12}H_{22}O_{11}+H_{2}O\rightarrow 2C_{6}H_{12}O_{6}} .}
Трэба выправіць арфаграфію ў артыкуле! Магчыма гэты машынны пераклад або выкарыстанне ненарматыўнага правапісу ці лексікону. Для спраўджэння існуюць адмысловыя праграмы. |