Максім Анатольевіч Шугалей (руск.: Максим Анатольевич Шугалей; нар. 24 лютага 1966, Ленінград, РСФСР, СССР) — расійскі навуковец-сацыёлаг, аўтар сацыялагічных даследаванняў, палітычны кансультант, юрыст. Атрымаў шырокую вядомасць пасля захопу ў палон лівійскай узброенай групоўкай RADA.
Нарадзіўся 24 лютага 1966 года ў Ленінградзе. Скончыў 184-ю школу. Вучыўся ў Санкт-Пецярбургскім дзяржаўным універсітэце. Працаваў юрыстам і кансультантам, а таксама ўдзельнічаў у палітычных і бізнес-праектах у розных гарадах Расіі і за яе межамі. З 1986 года прадстаўляў інтарэсы дэпутатаў, якія абіраліся ў Заканадаўчы сход Санкт-Пецярбурга. У 2007 годзе стаў кіраўніком грамадскага дабрачыннага фонду інвалідаў «Матысаў востраў».
У 2016 годзе заняў пасаду кіраўніка аднаго з напрамкаў выбарчай кампаніі партыі «Адзіная Расія» ў Архангельску. Тады ж ён правёў даследаванне грамадскай думкі і высветліў стаўленне жыхароў Архангельскай вобласці і Рэспублікі Комі[1] да экалагічных праблем у рэгіёнах[2].
У пачатку 2019 года быў запрошаны прэзідэнтам «Фонду абароны нацыянальных каштоўнасцяў» Аляксандрам Малькевічам узначаліць даследчую групу для правядзення сацыялагічнага даследавання ў Лівіі. У рамках праекта планавалася анкетаванне 1600 рэспандэнтаў, 40 глыбінных інтэрв’ю з грамадзянамі Лівіі з розных сацыяльных слаёў і 16 фокус-груп[3]. У маі таго ж года падчас грамадзянскай вайны ў Лівіі Максім Шугалей са сваім калегам перакладчыкам Самерам Хасанам Алі Суэйфанам пад падазрэннем ва ўмяшанні ў парламенцкія і прэзідэнцкія выбары ў Лівіі захоплены ў палон узброенай групоўкі RADA і трапілі ў турму «Мітыга» ў Трыпалі[4]. Гісторыя атрымала шырокі грамадскі рэзананс. Да вырашэння задач па вызваленні расіян падключылася Міністэрства замежных спраў Расійскай Федэрацыі[5]. Аднак уступіць у прамы кантакт з палоннымі было цяжка, паколькі персанал расійскага пасольства ў Лівіі летам 2014 года эвакуіраваўся з Трыпалі ў Туніс[6]. 30 сакавіка 2020 года Шугалеем была зроблена спроба збегчы з турмы «Мітыга», але апалчэнцы злавілі яго[7]. У снежні Максім і Самер былі вызвалены[8].
Пазней было абвешчана аб тым, што Шугалей узначаліць спіс партыі «Радзіма» на выбарах у Дзяржсавет Рэспублікі Комі[9]. Хутка той перадаў свой дэпутацкі мандат Алене Івановай, але працягваў дапамагаць Рэспубліцы ў вырашэнні найбольш вострых пытанняў.
Жанаты, мае дваіх дзяцей.
Па ініцыятыве і пры падтрымцы «Фонду абароны нацыянальных каштоўнасцяў» быў зняты мастацкі фільм «Шугалей»[10], прэм’ера якога адбылася 1 мая 2020 года на тэлеканале НТВ[11]. Пазней англамоўная версія кінастужкі была апублікавана на YouTube-канале RT Documentary[12], а арабская версія карціны выйшла на тэлеканале RT Arabic[13]. Рускамоўная версія фільма апублікавана на YouTube-канале RTД Russian[14]. На грошы, атрыманыя ад пракату, жонка Шугалея Наталля перадала жанчынам і дзецям Лівіі 40 апаратаў штучнай вентыляцыі лёгкіх, якія былі дастаўлены ў Бенгазі разам з іншым гуманітарным грузам[15].
6 верасня анасаваны працяг карціны — Шугалей 2[16].